با سلام ‌و احترام خدمت شما همراه گرامی راسخون.
گویا تجربه تربیت اولین فرزند را در پیش رو دارید و برایتان مهم است‌ که دلایل رفتار و درستی و نادرستی رفتار خود را بدانید.
دوست عزیزم، فرزند شما در مرحله کشف جهان اطراف است. او همه چیز را برای خود میداند. خطر وسایل، خاصیت اشیا، خودکنترلی، مالکیت، اصول و قواعد رفتاری و..‌. را نمیداند و برای او همه‌ چیز با دست و دهان‌ تجربه میشود و تنها راه اعتراضی در زمان ناکامی، گریه کردن است. پس میتوان گفت که طلب و گریه او در صورت ناکامی، کاملا طبیعی ست. اما شما باید به مرور او را اموزش دهید که قرار نیست هر چه می خواهد بدست آورد. این آموزش هم همراه با بازی و متناسب با حد فهم اوست. مثلا وقتی چیزی میخواهد که در دسترس نیست یا خطر دارد، با او به زبان‌ کودکانه اش حرف بزنید و خواسته اش را بازگو کنید و سپس با همان بیان او را به شی جایگزین دعوت کنید و با بازی کردن او را قانع سازید.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید.