سلام بر شما همراه گرامی سایت راسخون.
پرسشگر محترم، ابتدا باید بگویم تغییر زمانبر هست و نیاز به صبوری دارد و این زمان به اندازه پیچیدگی موجود، طولانی تر خواهد بود. در مورد نوجوان نیز بهترین راهکار اثرگذاری، الگودهی ست یعنی اگر میخواهید فرزند نوجوان تان کاری را انجام دهد ابتدا باید خودتان آن‌ را انجام دهید و صبور باشید تا در طی زمان و در اینده او هم همانند شما ان اموزش را به عملکرد تبدیل کند. البته نوع برقراری روابط، در دوران نوجوانی هم بسیار مهم می باشد. چرا نوجوان فقط از کسی اثر می پذیرد که او را دوست خود بداند. پس برقراری روابط دوستانه ابزار تغییر خواهد بود.
گام بعدی اقتدار و شخصیت بخشی به نوجوان هست. والدین و یا مربیان تربیتی باید به نوجوان اجازه دهند در انتخاب کار درست و غلط (البته بدون احتمال خطر ) ازاد باشد و تبعات انتخاب خود را ببیند و درباره ان بیندیشد. البته در صورت اشتباه هم حق سرزنش برای کسی وجود ندارد و نهایتا باید به نوجوان کمک‌ کرد تا راه درست را بیابد. و البته دیدن هر رشد و پیشرفتی در نوجوان الزامی ست و باید مورد توجه قرار بگیرد و بازخورد دریافت کند تا نوجوان متوجه شود که تغییر کردن سخت نیست و او میتواند به نتیجه برسد.
در پناه حق و عاقبت بخیر باشید