ناشناس

دچار مشکلات روحی روانی شده ام" چه باید کرد؟

سلام. نمیدونم از کجا شروع کنم پسر 18 ساله هستم. بدبختی های من از وقتی که به دنیا امدم شروع شد. خلاصه بنظر خودم من ادم سالمی نیستم روح و روانم مشکل داره و یه چیز طبیعی هم هست. کسی که از بچگی شاهد دعواهای خانوادگی بوده همیشه استرس داشته که خانواده ای بدون شر داشته باشه. کسی که از شیش سالگی تو کوره های اجر پزی کار کرده کودک کار بوده کسی که تو سن پانزده سالیگی قرص عصاب میخوده و خود درگیری داشته و دو بار قصد خود کشی داشته کسی که شکست مالی فقر شکست عشقی و ... خورده باشه بنظرت میتونه ادم سالمی داشته باشه؟ الان هم فشار مالی زیاد از یه طرف درس از یه طرف. باید کار کنم چون وابسته به خانواده نیستم از یه طرف شکست اخرین مسابقه ی رزمی. احساس پوچ بودن و هیچ بودن میکنم چون کل زندگیم رو دویدم که از بقیه عقب نمونم ولی اندازه ده سال هم از بقیه عقبم و تمام. شکست عشقی هم بزار بمونه. ممنونم از کمک‌هاتون و مرسی بابت همه چی. خو نه من در کل ادم نیستم یعنی کسی ادمم حسابم نمیکنه. چرا کسی منو نمی‌فهمه. میدونی تو زندگیم پنج دقیقه احساس ارامش و اسایش نکرده ام.

دوشنبه، 24 خرداد 1400

تخمین زمان مطالعه:

پدیدآورنده: سیده نرجس رضایی

موارد بیشتر برای شما

ناشناس

دچار مشکلات روحی روانی شده ام" چه باید کرد؟

ناشناس ( تحصیلات : دیپلم ، 18 ساله )

سلام. نمیدونم از کجا شروع کنم پسر 18 ساله هستم. بدبختی های من از وقتی که به دنیا امدم شروع شد. خلاصه بنظر خودم من ادم سالمی نیستم روح و روانم مشکل داره و یه چیز طبیعی هم هست. کسی که از بچگی شاهد دعواهای خانوادگی بوده همیشه استرس داشته که خانواده ای بدون شر داشته باشه. کسی که از شیش سالگی تو کوره های اجر پزی کار کرده کودک کار بوده کسی که تو سن پانزده سالیگی قرص عصاب میخوده و خود درگیری داشته و دو بار قصد خود کشی داشته کسی که شکست مالی فقر شکست عشقی و ... خورده باشه بنظرت میتونه ادم سالمی داشته باشه؟
الان هم فشار مالی زیاد از یه طرف درس از یه طرف. باید کار کنم چون وابسته به خانواده نیستم از یه طرف شکست اخرین مسابقه ی رزمی. احساس پوچ بودن و هیچ بودن میکنم چون کل زندگیم رو دویدم که از بقیه عقب نمونم ولی اندازه ده سال هم از بقیه عقبم و تمام. شکست عشقی هم بزار بمونه. ممنونم از کمک‌هاتون و مرسی بابت همه چی. خو نه من در کل ادم نیستم یعنی کسی ادمم حسابم نمیکنه. چرا کسی منو نمی‌فهمه. میدونی تو زندگیم پنج دقیقه احساس ارامش و اسایش نکرده ام.

مشاور: سیده نرجس رضایی

سلام همراه گرامی

قصه ی زندگی شما را خواندم. از دوران کودکی به دلیل شرایط زندگی دچار محرومیت های عاطفی و هیجانی زیادی شده اید؛ اما همراه عزیز احساس ارزشمندی چیزی نیست که دیگران بتوانند به شما بدهند، بلکه شما خودتان باید ان را به وجود بیاورید و بپذیرید که همه‌ ی ما استعداد‌های خاص خود را داریم و باید به استعداد‌های مان افتخار کنیم، تا به این باور برسیم که شخص ارزشمندی هستیم. این خود شما هستید که به دیگران یاد می دهید که چطور با شما رفتار کنند و به جای اینکه خود را با دوستان تان مقایسه کنید به خودتان نگاه کنید و ببینید چه مهارت هایی را هنوز یاد نگرفتید و چه کارهای مثبتی میتوانید انجام بدهید.
همراه گرامی موفقیت محصول انجام دادن کارهای کوچک و هدفمندانه است که در طول زمان و با تلاش و پایداری تان بدست می اید و اینکه باور دارید از دوستانتان ده سال عقب هستید یک بهانه هست که باعث می شود شما فقط نیمه ی خالی لیوان را ببینید و کارهای مفیدی که انجام داده اید را فراموش کنید. بنابراین ذهن شما یک سرمایه ی ارزشمند است که میتوانید در آن تفکرات مثبت را پرورش بدهید. پس به برنامه ها و هدف هایی که دارید فکر کنید و درباره ی انها تصویر سازی ذهنی داشته باشید و از طریق مطالعه و یادگیری مهارت های جدید به خواسته های خود برسید. بهتر است افکار منفی را کنار بگذارید و از خود بپرسید اینکه چه کارهایی باید انجام بدهم و چگونه باشم و چه چیزهایی می خواهم داشته باشم. همه ی هدف های خود را در زمینه ی مالی، فکری، عاطفی، معنوی و بنویسید و برای انها یک مهلت زمانی معین در نظر بگیرید و به اهداف خودتان متعهد باشید و برایش وقت بگذارید و به انها فکر کنید. در نهایت اگر به توانایی های خود اعتقاد داشته باشید می تونید راه حل هایی برای مشکلات خود پیدا کنید.
موفق باشید