باسلام و عرض ادب و احترام بنده خانمی ۳۱ ساله متاهل ودارای یک فرزند یک سال و نیمه ، لیسانس کامپیوتر هستم و تمایل دارم ارشد بخوانم ولی رشته خودم را دوست ندارم احساس میکنم بهترین سالهای عمرم را در این رشته تلف کردم و هیچ سنخیتی با روحیه من ندارد قاطعانه به این نتیجه رسیدم علاقه ی شخصی من نیس و من از سر نادانی بی اطلاعی و بدون اینده نگری سراغ این رشته امدم ....حال بعد از مدت ها خانه نشینی و خانه داری به این نتیجه رسیدم که نمی توانم فقط در خانه بمانم ، مداوم حسرت این را دارم که چرا رشته ی مورد علاقه ام را نرفتم الان متوجه شده ام که چرا روانشناسی نخوندم احساس میکنم از جان و دل به این رشته علاقه دارم احساس میکنم با روحیات من سازگار است من مشاوره دادن را دوست دارم شنیدن درد مردم را دوست دارم دلم میخواهد تحصیل کنم و مشاور مدرسه شوم نمیدانم چقدر میتوانم موفق شوم ولی کتاب روانشناسی عمومی را از اینترنت دانلود کردم چند صفحه خواندم بنظرم خیلی لذت بخش بود ...نمیدانم الان چطوری تغییر رشته بدهم و احتمال موفقیت من چقدر است با اینکه خیلی فرصت ندارم بخاطر محدودیت سنی برای کار کردن ...لطفا راهنمایی ام کنید تا تصمیم درستی بگیرم و اینکه از کجا مطمئن شوم که این رشته همان علاقه ی من است و احساسم کاذب نیست؟ ....چگونه مزمئن شوم رسالت من در این دنیا همین است ؟نمیخواهم بار دیگر اشتباه کنم و از طرفی هم نمیخواهم این حسرت را تا اخر عمر با خود ببرم که چرا ادامه ندادم و یک مشاور موفق نشدم