بسم الله الرحمن الرحیم خواهر گرامی گوشه گیری، کم رویی و انزوا طلبی عارضه ای است که باعث می شود کودک و نوجوان از برقرار کردن ارتباط با افراد و محیط خارج دوری کنند. این کودکان و نوجوانان نوعاً با تقلیل یافتن علایق ذهنی و عاطفی نسبت به اطرافیان خود از داشتن دوستان نزدیک و صمیمی محروم اند. نوجوانی که کم رو و گوشه گیر است، معمولاً از حضور در فعالیت های جمعی سرباز می زند و فقط با تک دوست خود که نوعاً به او بسیار وابسته می شود اوقات خود را سپری می کند.رفتار کم رویی و انزواطلبی، یکی از رفتارهای نسبتاً شایع است که فرد را به شدت آزار می دهد و اگر درمان نشود نوجوان را به سمت و سوی مشکلات دیگری مثل عدم اعتماد به نفس، افسردگی، اضطراب و زود رنجی سوق خواهد داد. عدم احساس توانمندی و کمی عزت نفس و نیز ناتوانی در بروز احساسات، بیان افکار و نظریات، خود باعث جدایی فرد از فعالیت های گروهی است. برخی از علل گوشه گیری و کم رویی عبارت اند از: 1. محرومیت از محبت خانواده 2. نقص عضو یا بیماری های جسمی و فیزیولوژیک 3. اختلال در گوش و تکلم 4. شکست های متعدد و تحقیر شدن کودک در برابر جمع 5. عدم امنیت روانی در محیط خانه و مدرسه و فشارهای روانی مستمر 6. تنبیه، توبیخ و سرزنش کودک و نوجوان توسط والدین و به ویژه محرومیت از عواطف مادر 7. کنترل شدید تربیتی و سخت گیرهای وسواس گونه و غیر منطق برای پیش گیری و درمان گوشه گیری و کم رویی می توان شیوه های زیر را به کار بست: 1. حمایت های عاطفی در جهت تقویت اعتماد به نفس در نوجوان. 2. واگذاری مسئولیت های مناسب با توجه به میزان توان جسمی و ذهنی نوجوان. 3. قرار ندادن نوجوان در موقعیت هایی که تجربه های شکست را به دنبال دارد. 4. تشویق و زمینه سازی حضور نوجوان در فعالیت های جمعی و گروهی. 5. ایجاد آمادگی لازم برای جرئت ورزی در ابراز عقاید و بیان نظریات خود و نیز پذیرش نظریات مخالف از طرف دیگران. موفق باشید . این سوال با همکاری فرهنگسرای پرسش پاسخ داده شده است