سلام.خسته نباشید.ببخشید من الان با بسری 6 ساله که دوستم.قصد ازدواج داریم.اما به دلایل قانع کننده ای امسال نتونستیم با هم ازدواج کنیم.و باز به همون دلایل رفت و امدی که داشتیم رو کم کردیم.اما دوستیمونو ادامه دادیم.الان 1 ماهی هست که من هی به ایشون بدبین میشم.اما بعد خود ایشون اطمینان میدن که من اشتباه کردم و من هم قبول دارم. و شرمنده میشم.یکی گفت به دلیل خستگیه.یعنی از اینکه چند ساله دوستیم و ازدواج نکردیم خسته شدم و به عبارتی هی بهونه می گیرم. اما من خودم خیلی رنج میبینم که اینطوریم.الان میترسم کم کم دیگه به ایشون اعتمادی هم که دارم از دست بره.تو این یه ماه به خاطر بدبینی هام خیلی ایشونو اذیت میکردم.و جفتمون ناراحت میشدیم و خیلی قهر میکردیم.البته ایشون هیچ وقت درخواست جدایی ندادن و خیلی من رو میخواهد.من چیکار کنم؟ ایا واقعا نرماله که بدبین میشم یا اینکه ایشون دارن بهم خیانت میکنن؟ خواهش میکنم کمکم کنین.