با سلام و عرض تشکر از تماس شما امیدواریم که بتوانید در پرتو رهنمودهای عقل و به دور از هرگونه تصمیم احساسی، زندگی سرشار از موفقیت و معنویتی داشته باشید و هر روزتان بهتر از دیروز باشد. یکی از مسائلی که در ازدواج بسیار مهم و اساسی بوده و می تواند نقش اساسی در استحکام زندگی مشترک و روابط زوجین داشته باشد هم کفو بودن پسر و دختر است. که یکی از مصادیق آن کفویت در اعتقادات و دینداری است به این معنا که دختر و پسر از نظر اعتقادی باید نزدیک به هم باشند و نه تنها از نظر اعتقادی بلکه از نظر دینداری و رعایت مسائل شرعی و پایبندی به احکام الهی. با موارد بسیار مواجه بوده ایم که دختر و پسری قبل از ازدواج به خاطر وابستگی عاطفی که به هم داشته اند بدون در نظر گرفتن شرط فوق با یکدیگر ازدواج نموده اند و بعد از ازدواج که احساسات کم رنگ تر شده و به وضعیت متعادل می رسد، عقل حاکم می شود و در اینجا نواقصی که وجود دارد واضح تر و جلوه گرتر شده و باعث بروز اختلاف و دلسردی می شود. حال چه رسد به اینکه دختر از یک مذهب بوده و پسر از مذهبی دیگر. به نظر می رسد تصمیمی که الان گرفته اید تا حدود بسیار زیادی بر مبنای احساسات و به دور از تعقل کافی است. شما از کجا مطمئن هستید که بعد از ازدواج می توانید او را با اعتقاداتش قبول کنید؟ به فرض که شما قبول کنید، اطرافیانتان را چه کار می کنید؟ ازدواج که فقط رابطه بین دو نفر نیست بلکه پیوند دو فامیل می باشد. تصور کنید بعد از ازدواج شما با همسرتان در یکی از اعیاد مذهبی شیعه به طور مثال ایام به قتل رسیدن خلیفه دوم و یا روز عید غدیر بخواهید به مهمانی بروید، آیا دائم در اضطراب و ناراحتی نیستید که نکند کسی چیزی بگوید که با اعتقادات همسر شما مخالف باشد یا اینکه باید ارتباطتان را با هم قطع کنید که این غیر ممکن است یا اینکه دائم به خاطر حرف دیگران با همسرتان مشکل پیدا می کنید. به فرض اینکه کسی هم چیزی نگوید، یا تلویزیون را روشن نکنید و ... بعد از گذشت چند سال از ازدواج، فرزند شما ، با چه اعتقادی می خواهد تربیت شود؟ اگر بخواهید با نظر شیعی او را تربیت کنید که باعث بروز اختلاف می شود و اگر بخواهید اعتقاد باطلی را به او آموزش دهید که در حقش ظلم کرده اید و در روایت داریم چنین فرزندی در روز قیامت جلوی والدین خودش را می گیرد و از آنها نزد خدا شکایت می کند. حرف بسیار است و زوایای مختلفی وجود دارد، مطالبی که گفته شد هر کدامش باز نیاز به توضیحات بیشتری دارد و فقط اشاره کوتاه و ناقصی شد تا بدانید که در ازدواج فقط توافق زبانی بین دو نفر شرط نیست بلکه زوایا و شرایط مختلف بسیار زیاد دیگری وجود دارد که باید به آن توجه و دقت داشته باشید. به علت محدودیت در پاسخگوئی بیشتر از این نمی توان توضیح داد. فقط از شما خواهشمندیم که قبل از هرگونه اقدامی در صورت امکان به صورت حضوری به این مرکز مراجعه نموده و با مشاورین ما گفتگوی بیشتری داشته باشید تا حداقل با دید باز پا در مسیر زندگی مشترک آینده خود بگذارید و با مشکل و آسیبی مواجه نشوید. در پایان خدمت شما عرض نمائیم که تجربه های گوناگون در زمینه مشاوره و آموزهای دینی و همچنین رهنمودهای علمی و عقلی همه نشانگر این مطلب است که ازدواج مذکور از ریسک بالائی برخوردار می باشد. مگر اینکه شما هیچ علاقه و تعصبی نسبت به مذهب تشیع و امامان معصوم و معارف آن نداشته باشید و فقط اسماً خود را شیعه بدانید که برداشت از متن سوال شما خلاف این مطلب است. در ادامه باید توضیح دهیم که نظر آیات عظام خوئی، تبریزی، وحید این است که: زن شیعه مکروه است که با مرد سنی ازدواج کند بلکه احتیاط در ترک آن است مگر آن که زن بترسد گمراه شود که در این صورت حرام است، اما برعکس (ازدواج مرد شیعه با زن سنی) جایز است مگر آنکه باز مرد از گمراهی بترسد و ازدواج با فاسق مکروه است و در شارب الخمر کراهت شدیدتر است. نظر آیت ا... سیستانی: ازدواج مرد شیعه با زن سنی غیر ناصبی و برعکس ازدواج زن شیعه با سنی غیر ناصبی مکروه است، مگر آنکه زن شیعه یا مرد شیعه از گمراهی بترسد که در آن صورت حرام است.