باسلام. در پاسخ به سؤالتان بايد بگويم كه اين احتمال وجود دارد كه از لحاظ روان شناختي يا شخصيتي، تعارض يا موضوع حل نشده اي به صورت هشيار يا ناهشيار در همسرتان وجود داشته باشد كه به عنوان علت اين موضع گيري افراطي نسبت به فرزند، در ايشان محسوب شود. البته با اين اطلاعات محدود، به طور قطع نمي توانم بگويم كه حتماً چنين تعارضي وجود دارد. فقط اين را بيان مي كنم كه احتمال چنين حالتي هست. به هرحال، تشخيص اين موضوع و حل آن، چيزي نيست كه به همين سادگي از عهده ي شما يا اطرافيان او برآيد. كمكي كه شما مي توانيد انجام دهيد اين است كه به دنبال راهي باشيد كه بتوانيد همسرتان را براي صحبت كردن با يك مشاور يا روانشناس، آماده كنيد. يك روانشناس حرفه اي و مجرب، در چند جلسه ي حضوري، مي تواند اين موضع گيري ايشان را ريشه يابي كرده و علت اصلي مخالفت ايشان با فرزند را بررسي كند. اگر اين علت، موضوع قابل حلي باشد، در صورت همكاري همسرتان در جلسات مشاوره مي توان به آن پرداخت.