با سلام و تشکر از انتخاب ما خانم گرامی ، قصد بنده متهم کردن شما نیست . اما شما به این نکته اشاره فرموده اید که همسرتان به حرف دوستانش بیشتر اهمیت میدهد . راهکارهایی که به آن اشاره میشود تا شما به آن عمل کنید نهایتا به شما کمک میکند ؛ با وجود اینکه شما ابتدا فکر میکنید چرا فقط من باید فداکاری کنم . فکر میکنید یک دوست صمیمی چکار میکند ؟ به او اعتماد بنفس میدهد، او را بالا میبرد ، او را همراهی میکند ، صحبتهای او را میشنود بدون اینکه قضاوت کند ، به او غر نمیزند . همین موضوعات باعث میشود شوهرتان در طول زمان به آن دوست اعتماد کند و به او بیشتر گوش میدهد . اگر اعمال شوهرتان نادرست است و پذیرای مسوولیت های زندگی زناشویی نیست ، زمانی را برای صحبت با او در نظر بگیرید که او آرام و خوشحال است . سعی کنید نحوه صحبت کردنتان با مهربانی باشد . او را متهم نکنید . نگویید تو اینطور هستی ، تو خودخواهی و مسولیت پذیر نیستی . اگر اینگونه صحبت کنید حتما موضع گیری میکند و کار به دعوا میکشد . او را در آغوش بگیرید . بگویید که او و زندگیتان را دوست دارید . سپس احساس خودتان را بیان کنید . با جمله من این احساس را دارم شروع کنید . از لطافت زنانه خود استفاده کنید . از عیبهای خود بپرسید و سعی کنید تغییرات را ایجاد کنید . صبر پیشه کنید . در طول زمان مسئله شما حل میشود . موفق باشید .