با سلام . برادر گرامی به این نکته ی بسیار مهم توجه داشته باشید که در علم روانشناسی مجموعه ای از علائم و نشانه ها که عملکرد طبیعی شخص را مختل کرده باشند اختلال و یا بیماری روانی نامیده می شود. پس هیچ گاه با یک نشانه نمی توان از بیماری صحبت کرد . همچنین از این مهم حرفی به میان نیاورده اید که مثلا به واسطه ی این شیوه ی تفکر در روند زندگی روزمره ی فرد موردنظر خللی به وجود آمده است يا خير؟ . مثلا مشکلاتی كه در دانشگاه یا روابط بین فردی ايشان ایجاد شده باشد . پس با این تفاسیر نمی توان نوع بیماری برای وی مشخص کرد اما نکته ای که حائز اهمیت است و شما در صحبت هایتان مطرح کرده اید این است که دوستتان از هوش و استعداد بسیار زیادی برخوردار است و درفضایی روستایی، بدون تحریکات محیطی زندگی می کند. افرادی اینچنینی غالبا به دلیل آنکه فضای اطراف جوابگوی نیاز طبیعی آنها نیست و گرایش فراوانی که به متفاوت فکر کردن دارند به شیوه ی غیر معمول تفکر روی می آورند که موجب می شود اطرافیان آنها را غیر عادی بدانند . البته به این نکته هم اشاره نکرده اید که آیا این فرد از زمانی که او را می شناسید اینگونه سوالاتی داشته است و یا نه مدتی است که این نحوه ی تفکر را پیش گرفته . در صورت احتمال دوم می تواند زمینه ساز برخی هذیان ها و تفکر نامعیوب باشد که در چند مورد از بیماری های روانی مشاهده می شود . اما به هرحال مواردی که اشاره شد تنها در حد فرضیه هستند و با کمک یک مصاحبه ی جامع توسط روانشناس بالینی می توان تخمین دقیق تری در مورد ایشان داشت.