باسلام خواهر عزیزم درد و دل نکردن با همسرتان یعنی دور شدن تدریجی عاطفی از ایشان. یعنی پس از مدتی احساس می کنید حرف مشترکی با ایشان ندارید، رابطه تان سرد و تصنعی شده و مهم تر از همه چون از شرایط شما اطلاع ندارد پس نمی تواند درکتان کند، پس با وجود این شرایط به جای پاک کردن صورت مسئله بهتر است این موضوع را حل کنید. به احتمال زیاد این مسئله از دو موضوع نشئت می گیرد که در هر صورت با مقداری تمرین روی خودتان یا همسرتان قابل حل است. اگر با مرور رابطه تان به این نتیجه می رسید که زمان هایی نیز وجود داشته که واکنش همسرتان مناسب بوده و شما احساس خوبی از درمیان گذاشتن ناراحتی تان داشته اید پس احتمالا یکی از دلایل عصبانیت ایشان طرز و لحن بیان خودتان است به این معنی که ناراحتی خودتان را به نحوی بیان می کنید که شوهرتان آن را به خود نسبت می دهد ، یا در زمان مناسبی ناراحتی تان را بیان نمی کنید، اگر این طور باشد لازم است در نحوه ی بیانتان و شناختن همسرتان تجدید نظر کنید. و به قول معروف سعی کنید قلق روحیات و رگ خواب همسرتان را کشف کنید. اما احتمال دوم به همسرتان مربوط می شود، پرخاشگری و آستانه ی تحریک پذیری بالا دلایل زیادی می تواند داشته باشد که در طیفی از مسائل در نوسان است، به این معنا که ممکن است همسرتان تنها درشیوه های ارتباطی مشکل داشته باشد و بیان انتقاد و نظرش را به صورت صحیح نداند یا اینکه عصبانیتش نشان دهنده مشکل زیر بنایی دیگری مانند اضطراب ، افسردگی و یا حتی مشکلات جسمی مانند کم کاری یا پرکاری تیروئید و در برخی موارد صرع مسبب این آستانه ی تحمل پایین باشد، که با وجود این موارد لازم است در حل این مسئله همسرتان حتما مشارکت فعال داشته باشند. اما اینها همه در حد احتمال است به همین خاطر توصیه می کنم ابتدا خودتان بدون همسرتان به یک روانشناس بالینی مراجعه کنید و اگر نیاز بود ایشان را نیز با خود همراه کنید و با پیگیری جلسات حضوری به نتیجه ی دلخواهتان دست پیدا کنید.