باسلام من دختری22ساله دانشجوی ترم آخرم.رفتارم با دوستام خیلی گرم و صمیمیه ولی در خانه به جز با یکی از خواهرانم با هیچ کس دیگه ای حرف نمی زنم وخیلی خشکم(به قول دوستان یخم).افراد زیادی اجازه آمدن به خواستگاریم را با خانواده مطرح می کنند ومادرم به من اطلاع می دهد که اگر می خواهی اجازه دهم ولی من تا به حال اجازه نداده ام اوایل از ازدواج وجنس مخالف متنفربودم ولی آلان تنفری ندارم اما احساس میکنم جرات حرف زدن با یک آقای نا آشنا اونم در مورد آینده مشترک وازدواج را ندارم(جرات آشنا شدن با یک خانواده جدید را هم فکر می کنم ندارم) این رو هم متذکر بشم که تا به این سن با هیچ کدام از پسرهای فامیل و دانشگاه هیچ گفت وگویی نداشتم حتی در حد سلام واحوالپرسیوحتی تلفنی. ولی می خواهم این بار اجازه خواستگاری را به خانواده طرف بدهم نمی دانم چطور باید رفتار کنم وچگونه با طرف مقابلم صحبت کنم؟احساس می کنم اگر اجازه خواستگاری بدهم غرورم راخردمی کنم خیلی حس بدی است. ی نکته رو هم خدمتتون بگم که تا چند ماه پیش تمام وجودم درس خواندن بود و احساس هایم هم خیلی مردانه است هیچ وقت از اینکه عین دخترها حرف بزنم ورفتار کنم خوشم نمیاد ولی میدانم که یک دختر باید دختر باشه اما نمی دانم چکارکنم؟ممنون از توجهتون یاحق