اگر دارویى نه براى نجات جان بیمار، بلکه جهت تسکین و مداواى بیماریهایى که باعث آزار بیمار مى شوند (همانند تب، خارش، درد، زخم و...) مصرف شوند و بدانیم یا احتمال دهیم که این داروها مؤثّرند؛ و با توجه به اینکه اکثر داروهاى مؤثّر، در کوتاه یا دراز مدت داراى عوارض زیادى مى باشند، در صورت تجویز پزشک و ایجاد عارضه (که گاهى بدتر از بیمارى اولیه مى باشد)، آیا پزشک مسؤولیتى به عهده خواهد داشت؟ (لازم به ذکر است شایعترین و بیشترین تجویز دارو در چنین مواردى صورت مى گیرد و لذا اهمیت فراوانى دارد).