پرسش :

منظور از واژه «تسویل» در قرآن کریم چیست؟

پاسخ :
در آیه 25 سوره «محمد» می خوانیم: 
«انَّ الَّذِیْنَ ارْتَدُّوا عَلى‏ ادْبارِهِمْ مِنْ بَعْدِ ما تَبَیَّنَ لَهُمْ الْهُدَى‏ الشَّیْطانُ سَوَّلَ لَهُمْ وأَمْلَى‏ لَهُمْ»؛ 
(کسانى که بعد از روشن شدن حق به آن پشت کردند، شیطان اعمال زشتشان را در نظرشان زینت داده، و آنها را با آرزوهاى طولانى فریفته است).

«سوّل» و «تسویل» از مادّه «سُؤل» (بر وزن قُرب) در اصل به معناى حاجت و آرزویى است که نفس انسان را به سوى خود تشویق مى کند، و «تسویل» به معناى تزیین چیزى به گونه اى که نفس به آن راغب گردد و به معناى نشان دادن زشتى ها در چهره هاى زیبا آمده است.

این تفسیر را راغب در مفردات بیان کرده، در حالى که از صحاح اللّغة و کتاب العین خلیل بن احمد، چنین برمى آید که معناى اصلى آن، سستى توأم با غرور و غفلت است؛ و لذا به تزیین امور و دگرگون نشان دادن اشیاى نامطلوب به صورت مطلوب، به گونه اى که انسان در برابر آن فریفته و سست شود، اطلاق گردیده است.

منظور از تسویلات شیطان در آیات قرآن این است که زشتى ها را در نظر انسان زیبا نشان دهد و آدمى را فریب داده و منحرف سازد.

منبع: پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، دارالکتب الاسلامیه، تهران، 1386 شمسی، چاپ: نهم، ج 1، ص 404.