پرسش :
پسر 5 / 3 سالهام گاهى در مكانهاى نامناسبى مانند ديوار خانه ادرار مىكند. علت اين رفتار او چيست و چگونه با اين مشكل مواجه شوم؟
شرح پرسش :
پاسخ :
ادرار كردن در شلوار يا در مكانهاى نامناسبى مانند ديوار، روى فرش، زمين، صندلى و... گاهى بين كودكان (بيشتر پسران) 2 تا 4 ساله ديده مىشود كه رفتارى طبيعى است.
پسر بچهاى كه به هدفگيرى علاقه دارد، گاهى به جاى ادرار در كاسه توالت، ممكن است تمام توالت را آب پاشى! كند.
گاهى علت اين رفتار، كنجكاوى است و مىخواهد بداند كه تأثير ادرار كردن بر ديوار خانه يا روى زمين و به ويژه بر رفتار پدر و مادر چگونه است؛ بنابراين، مراقب واكنش خود باشيد. اين رفتار به زودى از بين خواهد رفت.
علت ديگر ممكن است ترس از توالتهاى ناآشنا باشد. گر چه اين ترس به تدريج از بين مىرود مىتوانيد براى از بين رفتن آن و در نتيجه پيشگيرى از ادرار در غير دستشويى، از راهكارهاى ذيل استفاده كنيد:
1. از توالتهاى سادهتر آغاز كنيد؛ براى مثال ممكن است از توالت منزل مادربزرگ كمتر بترسد؛
2. براى كاهش اين ترس، همراه او داخل توالت برويد و اگر از مسأله خاصى (منفذ توالت، تهويه، سيفون، قفل شدن در و...) مىترسد، برايش توضيح دهيد؛
3. تا مدتى پشت در بايستيد و با او صحبت كنيد تا احساس آرامش كند؛
4. به او اطمينان دهيد كه مراقب خواهيد بود غريبهاى داخل توالت نشود.
علت ديگر در كودكان بزرگتر ممكن است فشار عصبى يا تشويش مثلا قبل از امتحان باشد. زمينههاى فشار او را از بين ببريد و او را با شيوههاى كسب آرامش آشنا سازيد (ر. ك: ج 2، ص 131 و 132).
توجه داشته باشيد كه اين رفتار در سنين بالاتر، ممكن است نشانه مشكل روحى - روانى باشد كه خوب است با روان پزشك مشورت شود.
براى پيشگيرى از استمرار اين رفتار، او را به رفتن توالت تشويق كنيد و در صورت استفاده از توالت، به او جوايز خوبى بدهيد.
منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388
ادرار كردن در شلوار يا در مكانهاى نامناسبى مانند ديوار، روى فرش، زمين، صندلى و... گاهى بين كودكان (بيشتر پسران) 2 تا 4 ساله ديده مىشود كه رفتارى طبيعى است.
پسر بچهاى كه به هدفگيرى علاقه دارد، گاهى به جاى ادرار در كاسه توالت، ممكن است تمام توالت را آب پاشى! كند.
گاهى علت اين رفتار، كنجكاوى است و مىخواهد بداند كه تأثير ادرار كردن بر ديوار خانه يا روى زمين و به ويژه بر رفتار پدر و مادر چگونه است؛ بنابراين، مراقب واكنش خود باشيد. اين رفتار به زودى از بين خواهد رفت.
علت ديگر ممكن است ترس از توالتهاى ناآشنا باشد. گر چه اين ترس به تدريج از بين مىرود مىتوانيد براى از بين رفتن آن و در نتيجه پيشگيرى از ادرار در غير دستشويى، از راهكارهاى ذيل استفاده كنيد:
1. از توالتهاى سادهتر آغاز كنيد؛ براى مثال ممكن است از توالت منزل مادربزرگ كمتر بترسد؛
2. براى كاهش اين ترس، همراه او داخل توالت برويد و اگر از مسأله خاصى (منفذ توالت، تهويه، سيفون، قفل شدن در و...) مىترسد، برايش توضيح دهيد؛
3. تا مدتى پشت در بايستيد و با او صحبت كنيد تا احساس آرامش كند؛
4. به او اطمينان دهيد كه مراقب خواهيد بود غريبهاى داخل توالت نشود.
علت ديگر در كودكان بزرگتر ممكن است فشار عصبى يا تشويش مثلا قبل از امتحان باشد. زمينههاى فشار او را از بين ببريد و او را با شيوههاى كسب آرامش آشنا سازيد (ر. ك: ج 2، ص 131 و 132).
توجه داشته باشيد كه اين رفتار در سنين بالاتر، ممكن است نشانه مشكل روحى - روانى باشد كه خوب است با روان پزشك مشورت شود.
براى پيشگيرى از استمرار اين رفتار، او را به رفتن توالت تشويق كنيد و در صورت استفاده از توالت، به او جوايز خوبى بدهيد.
منبع: کتاب نسیم مهر(3)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388
تازه های پرسش و پاسخ
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}