پرسش :

زنده ماندن امام زمان علیه السلام در این مدت طولانی چطور ممکن است؟

پاسخ :
امکان طول عمر:
از مباحث مربوط به زندگى امام مهدى‏ علیه‏ السلام طول عمر آن بزرگوار است. براى بعضى این سؤال مطرح است که چگونه ممکن است انسانى، عمرى چنین طولانى داشته باشد؟!(اکنون در سال 1429 هجرى قمرى هستیم و با توجه به اینکه تولد امام مهدى در سال 255 هجرى قمرى واقع شده است، پیشواى ما هم اکنون 1174 سال دارد).
سرچشمه این سؤال و علت طرح آن این است که آنچه در جهان امروز، معمول و متداول است عمرهاى محدودى است که حداکثر بین 80 تا 100 سال طول مى ‏کشد( البته هم اکنون عمرهاى بالاى صد سال هم یافت مى‏شود که به نسبت بسیار کم است). و بعضى با دیدن و شنیدن این گونه عمرها، نمى‏توانند یک عمر طولانى را باور کنند یا آن را دور مى‏شمارند. وگرنه عمر طولانى از نظر عقل و دانش بشرى امرى غیر ممکن نیست و دانشمندان با مطالعه اجزاء بدن به این حقیقت رسیده‏اند که ممکن است انسان، سال‏هاى بسیار طولانى زنده بماند و حتى گرفتار پیرى و فرسودگى هم نشود.
برنارد شاو مى ‏گوید:
از اصول علمى مورد پذیرش همه دانشمندان بیولوژیست، این است که براى عمر بشر نمى‏توان حدى تعیین کرد و حتى دیرزیستى نیز مسئله مرزناپذیرى است.( راز طول عمر امام زمان‏ علیه السلام؛ عل ‏اکبرمهدى ‏پور، ص 13).
پروفسور "اتینگر" مى‏ نویسد:
به نظر من با پیشرفت تکنیک‏ ها و کارى که ما شروع کرده‏ایم بشر قرن بیست و یکم خواهد توانست هزاران سال عمر کند.( مجله دانشمند، سال 6، ش 6، ص 147).
بنابراین تلاش دانشمندان براى دست یافتن به راههاى غلبه بر پیرى و رسیدن به دراز عمرى نشانگر امکان چنین پدیده‏اى است چنان که در این مسیر گام‏ هاى موفقیت آمیزى برداشته شده است و هم اکنون در گوشه و کنار جهان کم نیستند افرادى که بر اثر شرایط مناسب آب و هوایى و تغذیه مناسب و فعّالیت مناسب بدنى و فکرى و عوامل دیگر، عمرى نزدیک به صدوپنجاه سال و گاهى بیشتر از آن دارند مهم‏تر این که عمر طولانى در گذشته تاریخ انسان‏ها بارها تجربه شده است و در کتاب‏هاى آسمانى و تاریخى، انسان‏هاى زیادى با نام و نشان و شرح حال یاد شده ‏اند که مدت عمر آن‏ها بسیار درازتر از عمر بشر امروز بوده است.
در این زمینه کتاب‏ها و مقالات متعدّدى نوشته شده است که براى نمونه چند مورد را بیان مى‏ کنیم:
1. در قرآن آیه‏اى هست که نه تنها از عمر طولانى بلکه از امکان عمر جاویدان خبر مى ‏دهد و آن آیه درباره حضرت یونس‏ علیه ‏السلام است که مى‏ فرماید:
اگر او (یونس ‏علیه ‏السلام) در شکم ماهى تسبیح نمى‏ گفت، تا روز رستاخیز در شکم ماهى مى ‏ماند.( سوره صافات، آیه 144).
با توجه به این آیه شریفه، عمر بسیار طولانى (از عصر یونس‏ علیه‏ السلام تا روز رستاخیز)- که در اصطلاح زیست شناسان عمر جاویدان نامیده مى‏ شود- براى انسان و ماهى از نظر قرآن کریم امکان ‏پذیر است.
2. قرآن کریم در مورد حضرت نوح‏ علیه ‏السلام مى‏ فرماید:
« به راستى ما نوح را به سوى قومش فرستادیم، پس /950 سال در میان آنها درنگ نمود»؛( سوره عنکبوت، آیه 14).
آنچه در آیه شریفه آمده است مدت پیامبرى آن حضرت است و براساس برخى روایات، مدت عمر آن بزرگوار 2450 سال طول کشیده است؛( کمال‏الدین، ج 2، باب 46، ح 3، ص 309).
جالب اینکه در روایتى از امام سجادعلیه ‏السلام نقل شده است که فرمودند:
در امام مهدى ‏علیه ‏السلام سنت و شیوه‏اى از زندگى حضرت نوح ‏علیه‏ السلام است و آن طول عمر است؛( کمال‏الدین، ج 1، باب 21، ح 4، ص 591.)
3. و نیز درباره حضرت عیسى‏ علیه ‏السلام مى‏فرمایند:
« ... و هرگز او را نکشتند و به دار نیاویختند بلکه امر به آنها مشتبه شد... به یقین او را نکشتند بلکه خداوند او را به سوى خود بالا برد که خداوند توانا و فرزانه است»؛( سوره نساء، آیه 157).
همه مسلمانان به استناد قرآن و احادیث فراوان معتقدند که عیسى ‏علیه ‏السلام زنده و در آسمان‏هاست و به هنگام ظهور حضرت مهدى‏ علیه ‏السلام فرود آمده و او را یارى خواهد کرد.
امام باقرعلیه‏ السلام فرمودند:
در صاحب این امر (مهدى‏ علیه ‏السلام) چهار سنّت از چهارتن از پیامبران است... و از عیسى ‏علیه ‏السلام سنتى دارد و آن این که: (درباره مهدى نیز) مى ‏گویند: او در گذشته است در حالى که او زنده مى ‏باشد؛( بحارالانوار، ج 51، ص 217).
علاوه بر قرآن، در تورات و انجیل نیز سخن از دراز عمران مطرح گردیده است.
در تورات آمده است که:
« ... تمام ایامِ " آدم "که زیست، نهصد و سى سال بود که مُرد... جمله‏ ى ایام "انوش" نهصد و پنج سال بود که مُرد... و تمامى ایّام "قینان" نهصد و ده سال بود که مُرد... پس جمله‏ ى ایّام "متوشالح" نهصد و شصت و نه سال بود که مُرد..»؛( زنده روزگاران ، ص 132 به نقل از تورات - ترجمه فاضل خانى - سفر پیدایش باب پنجم، آیات 5 - 32).
بنابراین تورات صریحاً به وجود افرادى با داشتن عمرهاى طولانى (بیش از نهصد سال) اعتراف مى ‏کند.
در انجیل نیز عباراتى موجود است که نشانگر آن است که عیسى ‏علیه ‏السلام پس از به دار کشیده شدن زنده گردیده و به آسمان بالا رفته است؛( زنده روزگاران، ص 134 به نقل از عهد جدید، کتاب اعمال رسولان، باب اول، آیات 1 - 12). و در روزگارى فرود خواهد آمد و مسلّم است که عمر آن بزرگوار از دو هزار سال بیشتر است.
با این بیان روشن مى ‏شود که پیروان دو آئین یهود و مسیحیت باید به علت اعتقاد به کتاب مقدس به عمرهاى طولانى نیز معتقد باشند.
گذشته از این که طول عمر از نظر علمى و عقلى پذیرفتنى است و در گذشته تاریخ، موارد بسیار دارد، در مقیاس قدرت بى ‏نهایت خداوند نیز قابل اثبات است. به اعتقاد همه پیروان ادیان آسمانى تمام ذرات عالم در اختیار خداوند است و تأثیر همه سبب‏ها و علّت‏ها به اراده او بستگى دارد و اگر او نخواهد سبب ‏ها از تأثیر باز مى‏ ماند و نیز بدون سبب و علّت طبیعى، ایجاد مى‏ کند و مى ‏آفریند.
او خدایى است که از دل کوه، شترى بیرون مى‏آورد و آتش سوزنده را بر ابراهیم ‏علیه ‏السلام سرد و سلامت مى ‏سازد و دریا را براى موسى و پیروانش خشک مى ‏کند و آنها را از میان دو دیوار آبى عبور مى‏ دهد( اینها حقایقى است که در قرآن کریم آمده است؛ سوره انبیاء، آیه 69 و سوره شعراء، آیه63). آیا از این که به عصاره انبیاء و اولیاء و آخرین ذخیره الهى و نهایت آمال و آرزوى همه نیکان و تحقق ‏بخش وعده بزرگ قرآن را عمرى طولانى بدهد، ناتوان خواهد بود؟!
امام حسن مجتبى ‏علیه ‏السلام فرموده است:
... خداوند عمر او را (مهدى‏ علیه‏ السلام) در دوران غیبتش طولانى مى ‏گرداند، سپس به قدرت خدایى ‏اش او را در سیماى جوانى زیر چهل سال آشکار مى‏ سازد تا مردمان دریابند که خداوند بر هر کارى تواناست.( بحارالانوار، ج 51، ص 109).
بنابراین جریان طول عمر امام دوازدهم‏ علیه ‏السلام، از ابعاد مختلف عقلى و علمى و تاریخى ،امرى ممکن و پذیرفتنى است و پیش از همه اینها از جلوه ‏هاى اراده خداوند بزرگ و تواناست؛ (ر.ک. زنده روزگاران، دکتر فریدونی).
www.mahdi313.com