پرسش :
چرا عراق جنگ نفتکش ها را راه اندازى کرد؟ جنگ نفتکش ها بر ایران چه تأثیرى داشت؟
پاسخ :
عراق از اوایل جنگ دریافت که نمىتواند در جنگ زمینى بر ایران غلبه کند، مگر اینکه عقبههاى استراتژیک ایران را مورد تهدید قرار دهد؛ از جمله این تهدیدات حمله به صنایع مادر، تأسیسات نفتى، نفتکشها و مراکز اقتصادى بود. عراق مىکوشید صدور نفت را که اصلىترین منبع درآمد ارزى ایران بود، محدود کند. این ابتکار مؤثر واقع شد، ولى با ورود سپاه پاسداران در جنگ نفتکشها این معادله تا حدودى به هم خورد. در مراحل بعدى، عراق درصدد برآمد تا با تشدید حمله به کشتىهاى دیگر کشورها در خلیج فارس، علاوه بر ایجاد محدودیت در صدور نفت ایران، نظر کشورهاى دیگر را در حمایت از خواستههاى خود جلب کند. عراق با اتکا به فروش نفت از طریق لولههایى که از کشورهاى عربستان، اردن و ترکیه صادر مىشد و همچنین کمکهاى مالى کشورهاى منطقه به ویژه عربستان و کویت، مشکلى براى خود احساس نمىکرد ولى با توجه به محدودیتهایى که براى ایران به وجود مىآمد، این اقدام به نفع عراق بود.
با حمله عراق به نفتکشها، ایران از سه طریق تحت فشار فزاینده قرار مىگرفت:
1- کاهش درآمد نفتى از طریق محدود کردن صدور نفت.
2- افزایش هزینههاى تولید و صدور نفت از طریق انهدام منابع نفتى، انهدام پایانههاى نفتى و افزایش حق بیمه نفتکشها.
3- تخلف کشورهاى صادر کنندهى نفت به ویژه عربستان و کویت با افزایش صدور نفت و کاهش قیمت آن. این روند تا آنجا پیش رفت که قیمت نفت که در سال 1359 به بشکهاى 41 دلار هم رسیده بود، در سالهاى پایانى جنگ به 15 دلار کاهش یافت. البته قیمت 15 دلار حداقل قیمت نفت نبود بلکه در سال 1365 که یکى از سالهاى بحرانى جنگ بود، قیمت نفت تا بشکهاى 6 دلار هم کاهش یافت.
منبع: جنگ ایران و عراق، پرسشها و پاسخها، فرهاد درویشی، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ
عراق از اوایل جنگ دریافت که نمىتواند در جنگ زمینى بر ایران غلبه کند، مگر اینکه عقبههاى استراتژیک ایران را مورد تهدید قرار دهد؛ از جمله این تهدیدات حمله به صنایع مادر، تأسیسات نفتى، نفتکشها و مراکز اقتصادى بود. عراق مىکوشید صدور نفت را که اصلىترین منبع درآمد ارزى ایران بود، محدود کند. این ابتکار مؤثر واقع شد، ولى با ورود سپاه پاسداران در جنگ نفتکشها این معادله تا حدودى به هم خورد. در مراحل بعدى، عراق درصدد برآمد تا با تشدید حمله به کشتىهاى دیگر کشورها در خلیج فارس، علاوه بر ایجاد محدودیت در صدور نفت ایران، نظر کشورهاى دیگر را در حمایت از خواستههاى خود جلب کند. عراق با اتکا به فروش نفت از طریق لولههایى که از کشورهاى عربستان، اردن و ترکیه صادر مىشد و همچنین کمکهاى مالى کشورهاى منطقه به ویژه عربستان و کویت، مشکلى براى خود احساس نمىکرد ولى با توجه به محدودیتهایى که براى ایران به وجود مىآمد، این اقدام به نفع عراق بود.
با حمله عراق به نفتکشها، ایران از سه طریق تحت فشار فزاینده قرار مىگرفت:
1- کاهش درآمد نفتى از طریق محدود کردن صدور نفت.
2- افزایش هزینههاى تولید و صدور نفت از طریق انهدام منابع نفتى، انهدام پایانههاى نفتى و افزایش حق بیمه نفتکشها.
3- تخلف کشورهاى صادر کنندهى نفت به ویژه عربستان و کویت با افزایش صدور نفت و کاهش قیمت آن. این روند تا آنجا پیش رفت که قیمت نفت که در سال 1359 به بشکهاى 41 دلار هم رسیده بود، در سالهاى پایانى جنگ به 15 دلار کاهش یافت. البته قیمت 15 دلار حداقل قیمت نفت نبود بلکه در سال 1365 که یکى از سالهاى بحرانى جنگ بود، قیمت نفت تا بشکهاى 6 دلار هم کاهش یافت.
منبع: جنگ ایران و عراق، پرسشها و پاسخها، فرهاد درویشی، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ
تازه های پرسش و پاسخ
ارسال نظر
در ارسال نظر شما خطایی رخ داده است
کاربر گرامی، ضمن تشکر از شما نظر شما با موفقیت ثبت گردید. و پس از تائید در فهرست نظرات نمایش داده می شود
نام :
ایمیل :
نظرات کاربران
{{Fullname}} {{Creationdate}}
{{Body}}