پرسش :
آيا تمام فرقه هاي اهل تسنن به حديث غدير و به ويژه کلام گهر بار رسول خدا(ص)، «من کنت مولاه، فهذا علي مولاه» اعتقاد دارند (و فقط با استدلال هاي بياني و عقلي سعي در ردّ حديث غدير دارند و يا اينکه به اصل سندي اين حديث، اشکالي وارد مي کنند).
پاسخ :
بيش از سيصد نفر از بزرگان علماي اهل سنت به طرق مختلف حديث غدير و نزول آيات تبليغ و اکمال دين را مستنداً از زياده از صد نفر از صحابه رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ نقل نموده اند که سلطان الواعظين، 60 نفر از مشهورترين و مورد اعتماد ترين علماي آنان را با کتاب هايشان که حديث را نقل کرده اند نام مي برد که از جمله آنها افراد ذيل است:
1ـ محمد بن اسماعيل بخاري در تاريخ خود ج1.
2ـ مسلم بن حجاج نيشابوري در ج2، صحيح مسلم.
3ـ ابي داود سجستاني در سنن خود.
4ـ محمد بن عيسي ترمذي در سنن خود.
5ـ امام احمد حنبل در ج4، مسند خود.
6ـ ابن تيميه احمد بن عبد الحليم در منهاج السنة.
7ـ ابوالقاسم بن عساکر در تاريخ دمشق.
8ـ ابوبکر خطيب بغدادي در تاريخ بغداد.
9ـ محمد بن يزيد ابن ماجه قزويني در سنن خود.
10ـ سيوطي در تاريخ الخلفاء.
عده اي از علماي اهل سنت مانند محمد بن جرير طبري مفسر و مورخ معروف قرن چهارم کتاب مستقلي به نام (کتاب الولايه) در مورد حديث غدير نوشته و حديث را از هفتاد و پنج طريق روايت نموده.
احمد بن محمد بن سعيد بن عبدالرحمن کوفي معروف به ابن عقده در کتاب الولايه، حديث غدير را به يکصد و بيست و پنج طريق از صد و بيست و پنج تن از صحابه با تحقيقات بليغه نقل نموده است.
ابوالقاسم حسکاني در کتاب الولايه، واقعه غدير را مشروحا با نزول آيات نقل نموده است.
ابوجعفر طحاوي در کتاب مشکل الآثار صفحه 308 مي گويد: اسناد اين حديث صحيح است و احدي را نسبت به راويان آن طعني نيست.[1]
احمد بن محمد عاصمي در دين الفتي مي گويد: اين حديثي است که امت اسلامي آن را با پذيرش دريافت نموده و با اصول موافق است.[2]
ابوالفرج، ابن جوزي حنبلي در المناقب مي گويد: علماي تاريخ اتفاق دارند بر اين که داستان غدير بعد از بازگشت پيغمبر از حجة الوداع در هجدهم ذي حجه بوده... و يکصد و بيست هزار تن اين حديث را از پيغمبر شنيده است.[3]
بنابراين سند اين روايت از ديدگاه اهل سنت هيچ اشکال و خدشه اي ندارد، بلكه عمده سخن اهل سنت در مورد دلالت حديث غدير است.
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1ـ ترجمه الغدير، ج2، ترجمه جمعي از مترجمان.
2ـ عبقات الانوار، علامه مير حامد حسين.
3ـ شبهاي پيشاور، سيد محمد سلطان الواعظين. عظيمي 1580
پی نوشتها:
[1]. اميني، عبدالحسين، الغدير، ترجمه جمعي از مترجمان، بنياد بعثت، تهران، ج2، ص216.
[2]. همان، ص217.
[3]. همان، ص217.
منبع: اندیشه قم
بيش از سيصد نفر از بزرگان علماي اهل سنت به طرق مختلف حديث غدير و نزول آيات تبليغ و اکمال دين را مستنداً از زياده از صد نفر از صحابه رسول خدا ـ صلي الله عليه و آله و سلم ـ نقل نموده اند که سلطان الواعظين، 60 نفر از مشهورترين و مورد اعتماد ترين علماي آنان را با کتاب هايشان که حديث را نقل کرده اند نام مي برد که از جمله آنها افراد ذيل است:
1ـ محمد بن اسماعيل بخاري در تاريخ خود ج1.
2ـ مسلم بن حجاج نيشابوري در ج2، صحيح مسلم.
3ـ ابي داود سجستاني در سنن خود.
4ـ محمد بن عيسي ترمذي در سنن خود.
5ـ امام احمد حنبل در ج4، مسند خود.
6ـ ابن تيميه احمد بن عبد الحليم در منهاج السنة.
7ـ ابوالقاسم بن عساکر در تاريخ دمشق.
8ـ ابوبکر خطيب بغدادي در تاريخ بغداد.
9ـ محمد بن يزيد ابن ماجه قزويني در سنن خود.
10ـ سيوطي در تاريخ الخلفاء.
عده اي از علماي اهل سنت مانند محمد بن جرير طبري مفسر و مورخ معروف قرن چهارم کتاب مستقلي به نام (کتاب الولايه) در مورد حديث غدير نوشته و حديث را از هفتاد و پنج طريق روايت نموده.
احمد بن محمد بن سعيد بن عبدالرحمن کوفي معروف به ابن عقده در کتاب الولايه، حديث غدير را به يکصد و بيست و پنج طريق از صد و بيست و پنج تن از صحابه با تحقيقات بليغه نقل نموده است.
ابوالقاسم حسکاني در کتاب الولايه، واقعه غدير را مشروحا با نزول آيات نقل نموده است.
ابوجعفر طحاوي در کتاب مشکل الآثار صفحه 308 مي گويد: اسناد اين حديث صحيح است و احدي را نسبت به راويان آن طعني نيست.[1]
احمد بن محمد عاصمي در دين الفتي مي گويد: اين حديثي است که امت اسلامي آن را با پذيرش دريافت نموده و با اصول موافق است.[2]
ابوالفرج، ابن جوزي حنبلي در المناقب مي گويد: علماي تاريخ اتفاق دارند بر اين که داستان غدير بعد از بازگشت پيغمبر از حجة الوداع در هجدهم ذي حجه بوده... و يکصد و بيست هزار تن اين حديث را از پيغمبر شنيده است.[3]
بنابراين سند اين روايت از ديدگاه اهل سنت هيچ اشکال و خدشه اي ندارد، بلكه عمده سخن اهل سنت در مورد دلالت حديث غدير است.
معرفی منابع جهت مطالعه بیشتر:
1ـ ترجمه الغدير، ج2، ترجمه جمعي از مترجمان.
2ـ عبقات الانوار، علامه مير حامد حسين.
3ـ شبهاي پيشاور، سيد محمد سلطان الواعظين. عظيمي 1580
پی نوشتها:
[1]. اميني، عبدالحسين، الغدير، ترجمه جمعي از مترجمان، بنياد بعثت، تهران، ج2، ص216.
[2]. همان، ص217.
[3]. همان، ص217.
منبع: اندیشه قم
