پرسش :
آيا حرّ بن يزيد رياحي داراي اولاد پس از خود بوده است و نسل او ادامه داشته است؟
پاسخ :
حر بن يزيد رياحي فردي از قبيله تميم بودكه در حادثة كربلا فرماندهي هزار نفر از طرف عبيدالله بن زياد بر عهده گرفت تا از ورود امام حسين ـ عليه السّلام ـ به كوفه جلوگيري نمايد.[1]
در برخي از منابع آمده است كه او داراي تنها يك پسر بنام بكير بوده است كه آنهم در صحراي كربلا به همراه پدرش به شهادت رسيد.[2]
او به همراه پدرش در لشكر عبيدالله بود و هنگامي كه پدرش حر بن يزيد رياحي از تصميم لشكر بني اميه آگاه شد و پس از سخنان حضرت باعبدالله و چند تن از اصحاب و ياران امام ـ عليه السّلام ـ وجدانش به خود آمد، تصميم خود را گرفت و چون خواست به اصحاب ابا عبدالله بپيوندد ماجرا را با فرزندش بكير در ميان گذاشت و به او گفت: اي فرزند توان آتش دوزخ را ندارم و نه غضب خداي جبّار را و نمي خواهم فرداي قيامت خصم محمد بن عبدالله ـ صلّي الله عليه و آله ـ باشم. بكير هنگامي كه از تصميم پدرش آگاه شد از وي متابعت كرد و با پدرش به خيمگاه سيدالشهداء ملحق گشت. بكير پس از حمله اولي و قبل از ظهر عاشورا و نيز قبل از پدرش به ميدان جنگ رفت و 25 نفر از دشمنان را به قتل رساند و نزد پدرش بازگشت و تقاضاي آب نمود. پدرش او را به صبر و جهاد دعوت كرد، پس مجدداً به ميدان جنگ بازگشت و چهل و هفت نفر ديگر را به غير از آنچه كه زخمي نمود به هلاكت رساند. و پس از يك نبرد دليرانه قبل از ظهر عاشورا به شهادت رسيد.[3]
قبر وي در بقعة مقبرة دسته جمعي شهدا كربلا واقع در پايين پاي حضرت سيدالشهدا در حرم مطهر امام حسين ـ عليه السّلام ـ است.[4]
بنابراين كه حر بن يزيد رياحي تنها همين فرزند را داشته و او هم در حادثه كربلا به همراه پدرش به شهادت رسيده است، پس از او اولادي باقي نماند و نسل او تداوم نيافت.
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1- حر رياحي ، علي محمد دخيل .
پی نوشتها:
[1] . ابو مخنف مقتل الحسين، چاپخانه علميه قم، ص 132.
[2] . علي محمد علي دخيل، الحر الرياحي، نشر اهل البيت، بيروت لبنان، 1400 هـ ، ص 10.
[3] . دائرة المعارف، تشيع جمعي از نويسندگان، ج3، نشر بنياد خيريه فرهنگ شطّ، تهران، 1371، ص 396.
[4] . محمد صالح برغاني، مخزن البكاء، چاپ سنگي، ص 149.
منبع:اندیشه قم
حر بن يزيد رياحي فردي از قبيله تميم بودكه در حادثة كربلا فرماندهي هزار نفر از طرف عبيدالله بن زياد بر عهده گرفت تا از ورود امام حسين ـ عليه السّلام ـ به كوفه جلوگيري نمايد.[1]
در برخي از منابع آمده است كه او داراي تنها يك پسر بنام بكير بوده است كه آنهم در صحراي كربلا به همراه پدرش به شهادت رسيد.[2]
او به همراه پدرش در لشكر عبيدالله بود و هنگامي كه پدرش حر بن يزيد رياحي از تصميم لشكر بني اميه آگاه شد و پس از سخنان حضرت باعبدالله و چند تن از اصحاب و ياران امام ـ عليه السّلام ـ وجدانش به خود آمد، تصميم خود را گرفت و چون خواست به اصحاب ابا عبدالله بپيوندد ماجرا را با فرزندش بكير در ميان گذاشت و به او گفت: اي فرزند توان آتش دوزخ را ندارم و نه غضب خداي جبّار را و نمي خواهم فرداي قيامت خصم محمد بن عبدالله ـ صلّي الله عليه و آله ـ باشم. بكير هنگامي كه از تصميم پدرش آگاه شد از وي متابعت كرد و با پدرش به خيمگاه سيدالشهداء ملحق گشت. بكير پس از حمله اولي و قبل از ظهر عاشورا و نيز قبل از پدرش به ميدان جنگ رفت و 25 نفر از دشمنان را به قتل رساند و نزد پدرش بازگشت و تقاضاي آب نمود. پدرش او را به صبر و جهاد دعوت كرد، پس مجدداً به ميدان جنگ بازگشت و چهل و هفت نفر ديگر را به غير از آنچه كه زخمي نمود به هلاكت رساند. و پس از يك نبرد دليرانه قبل از ظهر عاشورا به شهادت رسيد.[3]
قبر وي در بقعة مقبرة دسته جمعي شهدا كربلا واقع در پايين پاي حضرت سيدالشهدا در حرم مطهر امام حسين ـ عليه السّلام ـ است.[4]
بنابراين كه حر بن يزيد رياحي تنها همين فرزند را داشته و او هم در حادثه كربلا به همراه پدرش به شهادت رسيده است، پس از او اولادي باقي نماند و نسل او تداوم نيافت.
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1- حر رياحي ، علي محمد دخيل .
پی نوشتها:
[1] . ابو مخنف مقتل الحسين، چاپخانه علميه قم، ص 132.
[2] . علي محمد علي دخيل، الحر الرياحي، نشر اهل البيت، بيروت لبنان، 1400 هـ ، ص 10.
[3] . دائرة المعارف، تشيع جمعي از نويسندگان، ج3، نشر بنياد خيريه فرهنگ شطّ، تهران، 1371، ص 396.
[4] . محمد صالح برغاني، مخزن البكاء، چاپ سنگي، ص 149.
منبع:اندیشه قم