پرسش :
حکم اسلام درباره خود کشی چیست؟
پاسخ :
شرح پرسش:
حکم اسلام درباره خود کشی چیست؟ من بعد از سپری شدن مدت زیادی از شکست در عشق واقعاً انگیزه ای برای ادامه دادن زندگی ندارم. آیا نمی توان بدون آسیب رساندن به کسی و بی سرو صدا و با صحنه سازی یک مرگ طبیعی (برای حفظ آبروی خانواده) از این دنیا رفت؟
پاسخ:
مسلماً در زندگی هر انسان، ناراحتی ها و یا شکست هایی پیش می آید که دنیا را در چشم انسان تیره و تار می کند. در این حالت انسان ها دو گونه اند؛ عده ای از میان این غرقاب مشکلات، سر بلند می کنند و با همه سختی ها و با توکّل بر خداوند، شروع به سازندگی دوباره می کنند. اما در مقابل عده دیگری هستند که زیر این مشکلات کمر خم کرده و به انزوا کشیده می شوند و یا بدتر از آن دست به خود کشی می زنند. اگر انسان به منطق اسلام آشنا باشد درمی یابد که مرگ انتهای راه نیست بلکه ابتدا راهی است بدون پایان. پس خود کشی هیچ کمکی به انسان نمی کند. مضافاً بر این که هیچ مشکلی در دنیا آن قدر ارزش ندارد که انسان در برابر آن، جان با ارزشش را بگیرد.
از دیدگاه اسلام مالک همه چیز از جمله انسان، خداوند است و اوست که حق تصرف در جهان و انسان را دارد. آن جا که او رخصت دهد، مجاز و جایى که او اذن ندهد، غیرمجاز است. از جمله موارد، کشتن انسان است. در این موضوع هیچ تفاوتى بین انتحار و دیگر کشى (کشتن دیگران) نیست، چرا که این کار سلب حق حیات از خود و یا دیگرى است. خداى سبحان انسان را از این امر برحذر داشته، مىفرماید: «و آن کس که انسانى را بدون این که قاتل باشد و یا در زمین فساد کند بکشد گویا همه مردم را کشته است». [1]
مرگ و حیات یک نفر، اگر چه مساوى با مرگ و حیات اجتماع نیست، اما شباهتى به آن دارد، ازاینرو در جایى که اذن خداوند نیست، انجام دادن آن حرام و گناه کبیره است. این نفس فرقی ندارد که دیگری باشد یا نفس خود و انسان دست به خود کشی زند.
امام باقر (ع) فرمودهاند: «مؤمن به هر بلایى مبتلا مىشود و با هر نوع مرگی مىمیرد ولى خودکشى نمىکند» [2]
امام صادق (ع) در باره عاقبت خود کشی می فرمایند: « هر کس خود کشی کند، برای همیشه در آتش جهنم می ماند... .» [3] این روایات و نمونه های دیگر نشان از شدت برخورد اسلام با این پدیده دارد. پس هرگز به خود کشی به عنوان یک راه حل نگاه نکنید. اگر چه دیگران متوجه این عمل نشوند و بسیار طبیعی نشان داده شود، ولی در واقع و نزد خداوند ، چیزی مخفی نیست. مطمئن باشید اگر در مسیر درست گام بردارید بعد از مدت کوتاهی همه نظرات را به خود جلب خواهید کرد و موجب افتخار خانواده خواهید شد.
چند توصیه:
1. سعی کنید به طرق مختلف ایمان خود را پرورش داده و قوی کنید.
2. با افراد شاد، خوشبین و امیدوار، مجالست داشته باشید و از روحیه آنان الهام بگیرید.
3. به شدت از منفى گرایى بر حذر باشید و افکار منفى را از خود دور کنید.
4. با هستههاى مشاوره در این زمینه ارتباط داشته باشید
پی نوشتها:
[1] مائده، 32.
[2] کلینی ، محمد بن یعقوب، کافی، ج 2، ص 254، ، چاپ چهارم، دار الکتب الإسلامیة، تهران، 1365 هـ ش .
[3] همان، ج 7، ص 45.
منبع: www.islamquest.net
شرح پرسش:
حکم اسلام درباره خود کشی چیست؟ من بعد از سپری شدن مدت زیادی از شکست در عشق واقعاً انگیزه ای برای ادامه دادن زندگی ندارم. آیا نمی توان بدون آسیب رساندن به کسی و بی سرو صدا و با صحنه سازی یک مرگ طبیعی (برای حفظ آبروی خانواده) از این دنیا رفت؟
پاسخ:
مسلماً در زندگی هر انسان، ناراحتی ها و یا شکست هایی پیش می آید که دنیا را در چشم انسان تیره و تار می کند. در این حالت انسان ها دو گونه اند؛ عده ای از میان این غرقاب مشکلات، سر بلند می کنند و با همه سختی ها و با توکّل بر خداوند، شروع به سازندگی دوباره می کنند. اما در مقابل عده دیگری هستند که زیر این مشکلات کمر خم کرده و به انزوا کشیده می شوند و یا بدتر از آن دست به خود کشی می زنند. اگر انسان به منطق اسلام آشنا باشد درمی یابد که مرگ انتهای راه نیست بلکه ابتدا راهی است بدون پایان. پس خود کشی هیچ کمکی به انسان نمی کند. مضافاً بر این که هیچ مشکلی در دنیا آن قدر ارزش ندارد که انسان در برابر آن، جان با ارزشش را بگیرد.
از دیدگاه اسلام مالک همه چیز از جمله انسان، خداوند است و اوست که حق تصرف در جهان و انسان را دارد. آن جا که او رخصت دهد، مجاز و جایى که او اذن ندهد، غیرمجاز است. از جمله موارد، کشتن انسان است. در این موضوع هیچ تفاوتى بین انتحار و دیگر کشى (کشتن دیگران) نیست، چرا که این کار سلب حق حیات از خود و یا دیگرى است. خداى سبحان انسان را از این امر برحذر داشته، مىفرماید: «و آن کس که انسانى را بدون این که قاتل باشد و یا در زمین فساد کند بکشد گویا همه مردم را کشته است». [1]
مرگ و حیات یک نفر، اگر چه مساوى با مرگ و حیات اجتماع نیست، اما شباهتى به آن دارد، ازاینرو در جایى که اذن خداوند نیست، انجام دادن آن حرام و گناه کبیره است. این نفس فرقی ندارد که دیگری باشد یا نفس خود و انسان دست به خود کشی زند.
امام باقر (ع) فرمودهاند: «مؤمن به هر بلایى مبتلا مىشود و با هر نوع مرگی مىمیرد ولى خودکشى نمىکند» [2]
امام صادق (ع) در باره عاقبت خود کشی می فرمایند: « هر کس خود کشی کند، برای همیشه در آتش جهنم می ماند... .» [3] این روایات و نمونه های دیگر نشان از شدت برخورد اسلام با این پدیده دارد. پس هرگز به خود کشی به عنوان یک راه حل نگاه نکنید. اگر چه دیگران متوجه این عمل نشوند و بسیار طبیعی نشان داده شود، ولی در واقع و نزد خداوند ، چیزی مخفی نیست. مطمئن باشید اگر در مسیر درست گام بردارید بعد از مدت کوتاهی همه نظرات را به خود جلب خواهید کرد و موجب افتخار خانواده خواهید شد.
چند توصیه:
1. سعی کنید به طرق مختلف ایمان خود را پرورش داده و قوی کنید.
2. با افراد شاد، خوشبین و امیدوار، مجالست داشته باشید و از روحیه آنان الهام بگیرید.
3. به شدت از منفى گرایى بر حذر باشید و افکار منفى را از خود دور کنید.
4. با هستههاى مشاوره در این زمینه ارتباط داشته باشید
پی نوشتها:
[1] مائده، 32.
[2] کلینی ، محمد بن یعقوب، کافی، ج 2، ص 254، ، چاپ چهارم، دار الکتب الإسلامیة، تهران، 1365 هـ ش .
[3] همان، ج 7، ص 45.
منبع: www.islamquest.net
