پرسش :

چرا خداوند فقرا را بى نياز نكرد تا محتاج انفاق ديگران نباشند؟

پاسخ :
پاسخ اين سؤال در قرآن كريم آمده است. خداوند مى فرمايد: «إِنَّ رَبَّكَ يَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ يَشاءُ وَ يَقْدِرُ إِنَّهُ كانَ بِعِبادِهِ خَبِيراً بَصِيراً»؛ «خداوند روزيش را بر هر كس بخواهد گشاده مى دارد و بر هر كس بخواهد تنگ، چرا كه او نسبت به بندگان آگاه و بينا است» (1).اين يك آزمون براى شما است و گرنه براى او همه چيز ممكن است، او مى خواهد به اين وسيله شما را تربيت كند ، و روح سخاوت و فداكارى و از خود گذشتگى را در شما پرورش دهد.به علاوه، بسيارى از مردم اگر كاملاً بى نياز شوند، راه طغيان و سركشى پيش مى گيرند، صلاح آنها در اين است كه در حدّ معينى از روزى باشند، حدى كه نه موجب فقر گردد، نه طغيان.از همه اينها گذشته، وسعت و تنگى رزق در افراد انسان (به جز موارد استثنائى يعنى از كار افتادگان و معلولين) بستگى به ميزان تلاش و كوشش آنها دارد و اين كه: مى فرمايد: خدا روزى را براى هر كس بخواهد تنگ و يا گشاده مى دارد، اين خواستن هماهنگ با حكمت او است، و حكمتش ايجاب مى كند: هر كس تلاشش بيشتر باشد، سهمش فزون تر و هر كس كمتر باشد محروم تر گردد.(2)

پي نوشتها:
1. سوره اسراء، آيه 30
2.تفسير نمونه، ج12، ص 111.
منبع:سایت انوار طاها