پرسش :
چرا روانشناسان و متخصصان مسائل تربيتي، بر تشويق فرزندان تأكيد مي كنند؟
پاسخ :
تأکيد فراوان روان شناسان بر تشويق، به جهت تأثير معجزه آساي آن است. اگر تشويق، با شرايط و به موقع انجام شود، در رفتار فرزند، دگرگوني جدي ايجاد مي کند و مسير زندگي او را تغيير مي دهد.حتي رام کنندگان حيوانات نيز براي رام کردن آن ها از همين ابزار استفاده مي کنند.
تشويق، شيوه اي است که خداوند متعال و اولياي او از آن استفاده مي کرده اند. خداوند، بردباران را اين گونه تشويق مي کند:
(اولئک عليهم صلواتٌ من ربهم و رحمةٌ )
ايشان همانانند که درود و رحمت خداوند شامل حالشان شده است،و به پيامبرش فرمان مي دهد که از مسلمانان صدقه بگيرد و بر آنان درود فرستد( آن ها را تشويق کند):
(خذ من اموالهم صدقةً... و صلّ عليهم )از ايشان [= ابولبابه و يارانش] صدقه[ = زکات] بگير و بر آنان درود فرست.
در سيره اولياي الاهي نيز تشويق هاي جالب و فراواني ديده مي شود: رسول خدا عمامه خود را براي تشويق حضرت علي بر سر وي قرار داد ، و به جعفرطيار، نماز جعفرطيار را هديه کرد. " 3 " امام حسين(ع) به معلم فرزندش هزار درهم عطا فرمود. امام رضا(ع) پيراهن خود را همراه با سي هزار درهم رضويه به دعبل شاعر بخشيد " 5 "، و امام کاظم(ع) تکه اي از کفن خويش را به شطيطه، پيرزن با تقواي نيشابوري هديه کرد.
ويليام جيمز( William James) مي گويد:عميق ترين انگيزه در نهاد آدمي، عطش مورد تحسين قرار گرفتن است.
در طول تاريخ، بسياري از فرهيختگان و شخصيت هاي بزرگ، توفيق خود را مديون تشويق ديگران دانسته اند.
منبع:سايت انوار طاها
تأکيد فراوان روان شناسان بر تشويق، به جهت تأثير معجزه آساي آن است. اگر تشويق، با شرايط و به موقع انجام شود، در رفتار فرزند، دگرگوني جدي ايجاد مي کند و مسير زندگي او را تغيير مي دهد.حتي رام کنندگان حيوانات نيز براي رام کردن آن ها از همين ابزار استفاده مي کنند.
تشويق، شيوه اي است که خداوند متعال و اولياي او از آن استفاده مي کرده اند. خداوند، بردباران را اين گونه تشويق مي کند:
(اولئک عليهم صلواتٌ من ربهم و رحمةٌ )
ايشان همانانند که درود و رحمت خداوند شامل حالشان شده است،و به پيامبرش فرمان مي دهد که از مسلمانان صدقه بگيرد و بر آنان درود فرستد( آن ها را تشويق کند):
(خذ من اموالهم صدقةً... و صلّ عليهم )از ايشان [= ابولبابه و يارانش] صدقه[ = زکات] بگير و بر آنان درود فرست.
در سيره اولياي الاهي نيز تشويق هاي جالب و فراواني ديده مي شود: رسول خدا عمامه خود را براي تشويق حضرت علي بر سر وي قرار داد ، و به جعفرطيار، نماز جعفرطيار را هديه کرد. " 3 " امام حسين(ع) به معلم فرزندش هزار درهم عطا فرمود. امام رضا(ع) پيراهن خود را همراه با سي هزار درهم رضويه به دعبل شاعر بخشيد " 5 "، و امام کاظم(ع) تکه اي از کفن خويش را به شطيطه، پيرزن با تقواي نيشابوري هديه کرد.
ويليام جيمز( William James) مي گويد:عميق ترين انگيزه در نهاد آدمي، عطش مورد تحسين قرار گرفتن است.
در طول تاريخ، بسياري از فرهيختگان و شخصيت هاي بزرگ، توفيق خود را مديون تشويق ديگران دانسته اند.
منبع:سايت انوار طاها
