پرسش :

غيبت كردن و شنيدن آن جزء زندگي من شده است،براي رهايي از اين گناه چه كنم؟

پاسخ :
براي از دست دادن اين حالت بايد اراده‏اي جدي و قوي داشته باشيد و از شنيدن يا گفتن هر غيبتي و تهمتي هر اندازه هم به نظرتان كوچك و سطحي مي ‏آيد اجتناب ورزيد؛ زيرا در روز قيامت جوابي براي آن نخواهيد داشت. در اين رابطه به برنامه ه‏اي كه پيشنهاد مي‏ شود به مدت چهل روز عمل كنيد و نتيجه را در صورت تمايل براي ما ارسال داريد. اميد است ان‏شاءاللّه‏ بر اين گناه غالب شويد:
1) هر ده روز يك بار بحث غيبت را در كتاب گناهان كبيره مطالعه كنيد.
2) هر روز صبح با خدا «شرط» كنيد كه امروز غيبت نمي كنم. در طول روز كاملا مراقب رعايت اين شرط باشيد و جدا بكوشيد حتي براي يك بار هم از آن تخلف نكنيد؛ شب‏ها قبل از خواب، اعمال روزتان را مورد بررسي قرار دهيد. اگر مرتكب غيبت شده ‏ايد تعداد دفعات آن را ثبت كنيد و براي مبارزه با آن توبه نماييد و براي خود تنبيهي قرار دهيد؛ مثلا تصميم بگيريد با دوستي كه نزد او بيشتر غيبت مي‏ كنيد يك روز رفت و آمد و گفت وگوي غيرضروري نكنيد، يا در جايي كه بيشتر غيبت هست شركت نكنيد يا يك روز، روزه بگيريد. در رابطه با افراد خانواده و ديگر افراد نيز در صورت امكان آنها را امر به معروف نموده و از عواقب ارتكاب غيبت بر حذر داريد و بهتر است رواياتي كه از طريق معصومين(ع) در مورد عقوبت غيبت كننده وارد شده براي آنها بخوانيد مانند آن حديثي كه مي ‏فرمايد شخص غيبت‏ كننده اگر با توبه بميرد (و كارهاي ديگرش هم پذيرفته شود) از جمله آخرين كساني است كه به بهشت مي‏ رود و اگربدون توبه بميرد از جمله اولين كسي است كه وارد جهنم مي‏ شود.
منبع:سايت انوار طاها