پرسش :
چه چيزهايى باعث عقده هاى روحى (روانى) مى شوند؟
پاسخ :
جوانى كه روانشناسى معاصر داده است اين است كه تلخكاميها، در زير فشار محروميت ها و رياضت هاى سخت به ضمير ناآگاه و واپس رانده مى شوند ليكن هيچ خاطره اى فراموش و هيچ ميلى واپس رانده شده نابود نمى شود، بلكه تغيير چهره مى دهد، به ويژه وقتى كه گنجايش و ظرفيت تحمل روحى لبريز شود به شيوه اى بيمارى آسا و گمراه كننده و عصيانى، به تخريب و خودنمايى مى پردازد
آين جريان تشكيل عقده از اين ديدگاه است.
البته از نگاه و منظر دينى انسان نبايد مطلقاً به تعطيل غرايز و خواسته ها بپردازد بلكه تعديل آن را پيشنهاد نموده و براى هر نيازى پاسخى در خود از تربيت را آماده مى كند كه مؤمن با التزام به آن به شخصى محبوب تبديل مى شود. گر چه مؤمن بايد به محبوبيت نزد خداوند دلبسته باشد. ولى به طور طبيعى انسان متقى نيكوكار حس احترام ديگران را برمى انگيزد. در نتيجه اين انسان عقده خودنمايى ندارد. و همينطور نياز جنسى و... بهرحال گرچه بخشى از رهنمود روانكاوانه درست است اما ايجاد عقده بنفسه بعد نمى باشد. بسيارى از استعدادهاى نهفته، در اثر محروميت شكوفا شد و بعد از رسيدن به نعمت به قدردانى تبديل مى شود. پس نتيجه مى گيريم آنچه باعث عقده روانى مى شود همانا برخورد ناآگاهانه به نيازهاى خويش و اطرافيان و اعمال زور و زياده طلبى، زمينه محروميت و انباشته شدن كينه ها و عقده را فراهم مى آورد. كه در اينجا رهنمود مكتب را ديديم اما گاهى عقده ها حاصل جريان طبيعى زندگى است واجتناب ناپذير است از اين عقده ها مى توان به عنوان يك انرژى متراكم استفاده كرد و عقده مطلقاً بد نمى باشد. به تعدادى از زمينه ها اشاره مى كنيم:
1 - مشكلات مالى در دوران جوانى و نوجوانى و كودكى
2 - اختلافات پدر و مادر با هم
3 - اختلاف خواهران با برادران
4 - فرق گذاشتن والدين بين فرزندان خود
5 - حادثه هاى ناگوار دوران كودكى
6 - نارسائى هاى جنسى
7 - كم روئى
8 - ترس هاى گوناگون
9 - كمبود مواد غذايى
10 - فشار محيط اجتماعى....
در هر صورت با پى بردن ريشه عقده مى توان آنرا از بين برد و خود را سالم نمود.درباره اين موضوع مى توان جلد دوّم به كتاب كودكان از نظر وراثت وتربيت نوشته آقاى فلسفى مراجعه شود.
منبع:سايت انوار طاها
جوانى كه روانشناسى معاصر داده است اين است كه تلخكاميها، در زير فشار محروميت ها و رياضت هاى سخت به ضمير ناآگاه و واپس رانده مى شوند ليكن هيچ خاطره اى فراموش و هيچ ميلى واپس رانده شده نابود نمى شود، بلكه تغيير چهره مى دهد، به ويژه وقتى كه گنجايش و ظرفيت تحمل روحى لبريز شود به شيوه اى بيمارى آسا و گمراه كننده و عصيانى، به تخريب و خودنمايى مى پردازد
آين جريان تشكيل عقده از اين ديدگاه است.
البته از نگاه و منظر دينى انسان نبايد مطلقاً به تعطيل غرايز و خواسته ها بپردازد بلكه تعديل آن را پيشنهاد نموده و براى هر نيازى پاسخى در خود از تربيت را آماده مى كند كه مؤمن با التزام به آن به شخصى محبوب تبديل مى شود. گر چه مؤمن بايد به محبوبيت نزد خداوند دلبسته باشد. ولى به طور طبيعى انسان متقى نيكوكار حس احترام ديگران را برمى انگيزد. در نتيجه اين انسان عقده خودنمايى ندارد. و همينطور نياز جنسى و... بهرحال گرچه بخشى از رهنمود روانكاوانه درست است اما ايجاد عقده بنفسه بعد نمى باشد. بسيارى از استعدادهاى نهفته، در اثر محروميت شكوفا شد و بعد از رسيدن به نعمت به قدردانى تبديل مى شود. پس نتيجه مى گيريم آنچه باعث عقده روانى مى شود همانا برخورد ناآگاهانه به نيازهاى خويش و اطرافيان و اعمال زور و زياده طلبى، زمينه محروميت و انباشته شدن كينه ها و عقده را فراهم مى آورد. كه در اينجا رهنمود مكتب را ديديم اما گاهى عقده ها حاصل جريان طبيعى زندگى است واجتناب ناپذير است از اين عقده ها مى توان به عنوان يك انرژى متراكم استفاده كرد و عقده مطلقاً بد نمى باشد. به تعدادى از زمينه ها اشاره مى كنيم:
1 - مشكلات مالى در دوران جوانى و نوجوانى و كودكى
2 - اختلافات پدر و مادر با هم
3 - اختلاف خواهران با برادران
4 - فرق گذاشتن والدين بين فرزندان خود
5 - حادثه هاى ناگوار دوران كودكى
6 - نارسائى هاى جنسى
7 - كم روئى
8 - ترس هاى گوناگون
9 - كمبود مواد غذايى
10 - فشار محيط اجتماعى....
در هر صورت با پى بردن ريشه عقده مى توان آنرا از بين برد و خود را سالم نمود.درباره اين موضوع مى توان جلد دوّم به كتاب كودكان از نظر وراثت وتربيت نوشته آقاى فلسفى مراجعه شود.
منبع:سايت انوار طاها
