پرسش :
فلسفه خواندن نماز آيات، زمانی كه نه زلزله را حس كرديم نه ترسيديم، چيست؟
پاسخ :
فلسفه نماز آيات، تنها براي رسيدن به آرامش و جلوگيري از ترس و وحشت نيست، بلكه در پديده هايي كه همواره با ترس همراه نيستند، مانند كسوف و خسوف نيز نماز آيات واجب است. بنابراين، نماز آيات هر چند در برخي موارد براي جلوگيري از ترس مردم است كه به واسطه نماز آيات، به آرامش و امنيت خاطر برسند: «أَلاَ بِذِكْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» (رعد: 28)، حكمت هاي ديگري نيز دارد.
از مجموعه روايت هايي كه درباره نماز آيات آمده، چنين برمي آيد كه بروز اين پديده ها كه معمولاً غير عادي و خارج از روند زندگي انسان هاست، موقعيتي مناسب براي رو آوردن به خداوند و به ياد آوردن علت واقعي همه چيزهاست. بنابراين، در اين لحظه ها شايسته است كه ايمان قلبي خود را عملي كنيم و با خواندن يكي از بهترين ذكرهاي پروردگار، يعني نماز و نهادن پيشاني به آستان پروردگار جهان، عقيده و اعتراف باطني خود را نشان دهيم.
پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله در روايتي مي فرمايد:
خورشيد و ماه به سبب مرگ يا زندگي كسي، كسوف و خسوف نمي شوند. اين دو از نشانه هاي خداوند متعال هستند. هنگامي كه خسوف و كسوف را ديديد، براي نماز خواندن به مساجد برويد.1
افزون بر آن، نماز آيات مانعي براي پناه بردن برخي مردم به بعضي امور خرافي است. اسلام با واجب كردن نماز آيات به هنگام وقوع اين پديده ها، مردم را از توجه به خرافه ها باز مي دارد و افكار آنان را به نقطه اي كه سرچشمه تمام رخدادهاي گيتي است، متوجه مي سازد، همچنان كه حضرت ابراهيم از افول ماه و خورشيد، توحيد را نتيجه گرفت و فرمود: «إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ حَنِيفًا وَمَا أَنَاْ مِنَ الْمُشْرِكِينَ». (انعام: 79)
در واقع شايد نام گذاري نماز آيات (نماز نشانه ها) به همين دليل باشد كه انسان با اين نماز، پديده هاي طبيعي را نشانه اي از قدرت، عظمت و مالكيت خداوند براي همه چيز بداند.
پی نوشت:
1. وسائل الشيعه، ج 7، ص 492.
منبع: پرسمان نماز، محسن محمدی، نشر: قم: مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما (1389)
فلسفه نماز آيات، تنها براي رسيدن به آرامش و جلوگيري از ترس و وحشت نيست، بلكه در پديده هايي كه همواره با ترس همراه نيستند، مانند كسوف و خسوف نيز نماز آيات واجب است. بنابراين، نماز آيات هر چند در برخي موارد براي جلوگيري از ترس مردم است كه به واسطه نماز آيات، به آرامش و امنيت خاطر برسند: «أَلاَ بِذِكْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ» (رعد: 28)، حكمت هاي ديگري نيز دارد.
از مجموعه روايت هايي كه درباره نماز آيات آمده، چنين برمي آيد كه بروز اين پديده ها كه معمولاً غير عادي و خارج از روند زندگي انسان هاست، موقعيتي مناسب براي رو آوردن به خداوند و به ياد آوردن علت واقعي همه چيزهاست. بنابراين، در اين لحظه ها شايسته است كه ايمان قلبي خود را عملي كنيم و با خواندن يكي از بهترين ذكرهاي پروردگار، يعني نماز و نهادن پيشاني به آستان پروردگار جهان، عقيده و اعتراف باطني خود را نشان دهيم.
پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله در روايتي مي فرمايد:
خورشيد و ماه به سبب مرگ يا زندگي كسي، كسوف و خسوف نمي شوند. اين دو از نشانه هاي خداوند متعال هستند. هنگامي كه خسوف و كسوف را ديديد، براي نماز خواندن به مساجد برويد.1
افزون بر آن، نماز آيات مانعي براي پناه بردن برخي مردم به بعضي امور خرافي است. اسلام با واجب كردن نماز آيات به هنگام وقوع اين پديده ها، مردم را از توجه به خرافه ها باز مي دارد و افكار آنان را به نقطه اي كه سرچشمه تمام رخدادهاي گيتي است، متوجه مي سازد، همچنان كه حضرت ابراهيم از افول ماه و خورشيد، توحيد را نتيجه گرفت و فرمود: «إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ حَنِيفًا وَمَا أَنَاْ مِنَ الْمُشْرِكِينَ». (انعام: 79)
در واقع شايد نام گذاري نماز آيات (نماز نشانه ها) به همين دليل باشد كه انسان با اين نماز، پديده هاي طبيعي را نشانه اي از قدرت، عظمت و مالكيت خداوند براي همه چيز بداند.
پی نوشت:
1. وسائل الشيعه، ج 7، ص 492.
منبع: پرسمان نماز، محسن محمدی، نشر: قم: مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما (1389)
