پرسش :

پيامدهای ترک نماز چيست؟

پاسخ :
ترک نماز، كوتاهي در مهم ترين دستور الهي و انجام ندادن بزرگ ترين وظيفه و برنامه زندگي است. ترك نماز، ناشكري و ناسپاسي نعمت هاي الهي و برداشتن ستون دين است؛ زيرا نماز پايه دين است.
ترك نماز و عبادت، سبب مي شود كه آفرينش و زندگي انسان، بيهوده و لغو جلوه كند، در حالي كه عبادت، انسان را به هدف آفرينش رهنمون مي شود. ترك نماز و نيايش، سبب ترك لذت بخش ترين حالات انسان است. جوامع، ملت ها، اقوام و نژادها، از اول تاريخ آفرينش بشر تا حال، با نيايش، عبادت و مناجات، پويا و زنده مانده اند. (هر چند در روش و كردار و گفتار دچار انحراف هم شده اند.)
در هيچ زماني، انسان از عبادت و پرستش خدا بي نياز نبوده و نخواهد بود، ولي اين عبادت بايد با برنامه و روش خاصي صورت گيرد. وگرنه هيچ بهره و نتيجه اي نصيب شخص نيايش گر نخواهد شد.
خداوند مي فرمايد: «إِنَّ الصَّلاَةَ كَانَتْ عَلَي الْمُؤْمِنِينَ كِتَابًا مَّوْقُوتًا؛ البته نماز بر مؤمنان به طور حتم فرض و واجب شده است».(نساء: 103)

ترک نماز يا سبک شمردن آن، آثار شوم فراواني دارد. حضرت رسول صلي الله عليه و آله دراين باره مي فرمايد:
هر كس نماز را سبك بشمارد، دچار پانزده بلا مي شود: شش بلا در دنيا، سه بلا در هنگام مرگ، سه بلا در قبر و سه بلا و عقوبت، هنگامي كه از قبر بيرون مي آيد.

1. آنچه در دنيا به آن دچار مي شود:
الف) خداوند بركت را از عمر او برمي دارد.
ب) خداوند بركت را از روزي اش برمي دارد.
ج) چهره خوبان از او گرفته مي شود.
د) كار نيك وي ديگر پاداش نخواهد داشت.
هـ) دعايش به اجابت نمي رسد.
و) از دعاي خوبان بهره اي نخواهد برد.

2. آنچه در هنگام مرگ به آن دچار مي شود:
الف) با ذلت و خواري مي ميرد.
ب) گرسنه از دنيا مي رود.
ج) تشنه مي ميرد.

3. آنچه در قبر گريبانش را مي گيرد:
الف) خداوند، ملكي را در قبر وي مي گمارد، تا او را شكنجه كند.
ب) قبر بر وي تنگ خواهد گرفت.
ج) درون قبر وي، تاريك خواهد بود.

4. آنچه در قيامت هنگام برخاستن از قبر به آن دچار مي شود:
الف) خداوند فرشته اي بر او مي گمارد، تا وي را با صورت بر زمين بكشد، در حالي كه مردم نظاره مي كنند.
ب) با وي محاسبه سختي خواهد شد.
ج) هرگز خداوند به وي نظر رحمت نمي افكند و تطهيرش نمي كند و عذاب دردناك و سختي در انتظار او است.(1)

عبيد بن زراره مي گويد: از امام صادق عليه السلام پرسيدم: گناهان كبيره كدامند؟ آن حضرت فرمود: «گناهان كبيره در نوشتار علي بن ابي طالب عليه السلام هفت چيز است: كفر به خداوند، كشتن انسان، عاق پدر و مادر شدن، ربا گرفتن، خوردن مال يتيم به ناحق، فرار از جهاد و تعرب بعد از هجرت. عبيد مي گويد: از امام پرسيدم يك درهم از مال يتيم خوردن، بزرگ تر است يا ترك نماز؟
حضرت فرمود: «ترك نماز.» پرسيدم: شما ترك نماز را از گناهان كبيره به حساب نياورديد. حضرت فرمود: «اولين گناه كبيره چه بود؟» گفتم: كفر به خداوند. فرمود: «شكي نيست كه تارك نماز كافر است».(2) (مقصود از اين كفر، كفر عملي است. البته اگر ترك نماز به جهت انكار خداوند و رسول باشد، كفر نظري نيز هست.)

پی نوشتها:
1. مستدرک الوسايل، ج 1، ص 171 و 172.
2. وسائل الشيعه، ج 11، ص 254.

منبع: پرسمان نماز، محسن محمدی، نشر: قم: مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما (1389)