الف: در صورتی که مریض قبلا وصیت کرده باشد که اگر چنین مسأله‌ای برای وی پیش آمد (حالت اغماء) دوران احتضار وی طولانی نشود، حکم مسأله قبل چه صورتی خواهد یافت؟ ب ـ در بسیاری از موارد اتانازی غیر فعال در مورد بیمارانی مصداق دارد که در حالت اغماء می باشند و زندگی آنها وابسته به دستگاه تنفس مصنوعی است و بدون دستگاه تنفس مصنوعی قادر به ادامه حیات نمی باشند، با توجه به مفروضات سوال و البته با توجه به این که غالبا در مورد مسایل یقین 100% تحقق نمی یابد ـ و حتی مواردی گزارش شده که بعضی از این بیماران به طور معجزه آسایی از مرگ نجات یافته و به زندگی عادی بازگشته اند ـ آیا پزشک مجاز به قطع تنفس مصنوعی که باعث تسریع در مرگ بیمار می شود خواهد بود؟ پ: با توجه به کمبود امکانات بیمارستانهای کشور و محدودیت تعداد تخت های بخش های ویژه بیمارستانها، اگر اشغال تخت توسط بیماری که احتمال کمتری برای بازگشت دارد باعث عدم پذیرش و احتمالا مرگ بیماری شود که احتمال بیشتری برای برگشت دارد مسأله قبل چه صورتی خواهد یافت؟