اگر کسی اشیای قیمتی را از بیرون شهر مثل این که از بین آشغال ریز یا مثلا ترمینال و چنین جاهایی یافته که صاحبش احتمالا پیدا نمی شود، آیا آن شیء را از جانب صاحبش صدقه بدهد یا این که به فروش برساند و مبلغ آن را به چند فقیر صدقه دهد؟ یا به دفتر مراجع تحویل دهد یا صبر کند از صاحبش سراغ بگیرد؟ کدام بهتر است؟ و تا چه مدّت برای پیدا شدن صاحبش صبر کند؟ البته احتمالا آن شیء چهل هزار تومان یا زیادتر و یا کمتر ارزش دارد.