پرسش :
متأسفانه در محل كار اسباب لهو و لعب (ماهواره و پاسور) فراهم است. بارها كناره‌گيرى كرده‌ام امّا به علت كم بودن تعداد نفرات شيفت (چهار نفر) هم به خودم سخت مى‌گذرد و هم به دوستان همكار، و لذا آلوده وضع موجود مى‌شوم (و البتّه تغيير وضعيّت موجود غير ممكن به نظر مى‌رسد) بارها به خاطر اين وضعيّت قصد تغيير محل كار را داشتم كه انزوا و دورى از متن جامعه نيز مزيد بر تشديد اين تصميم مى‌شود، امّا از سوى ديگر ترس از فشار مالى و خوف از ناتوانى در مسايل اقتصادى خانه مرا از تصميم انتقال محلّ كار منصرف مى‌سازد (چون با تغيير محل كار حدود صد هزار تومان ضرر مالى مى‌كنم) و از همه مهمتر اين كه به مجالس اهل بيت : (كه در اين دوره و زمانه براى همه لازم و واجب است) كمتر مى‌توانم بروم. اگر هم بخواهم به مركز بروم، وضعيّت مركز جالب نيست و سر و كله زدن با آدم‌هاى مختلف نيز اعصاب مى‌خواهد. نمى‌دانم چه كنم. وظيفه ام چيست؟
پاسخ :
شما در حدّ توان و با زبان خوش توام با ادب و احترام آنها را نهى از منکر کنید، چنانچه موثّر نشد مسوولیّتى ندارید. ضمناً چنانچه پاسور از آلت قمارخارج شده باشد و در نزد عرف تنها یک وسیله سرگرمى محسوب شود بازى با آن بدون برد و باخت مالى اشکالى ندارد.
منبع: makarem.ir
شما در حدّ توان و با زبان خوش توام با ادب و احترام آنها را نهى از منکر کنید، چنانچه موثّر نشد مسوولیّتى ندارید. ضمناً چنانچه پاسور از آلت قمارخارج شده باشد و در نزد عرف تنها یک وسیله سرگرمى محسوب شود بازى با آن بدون برد و باخت مالى اشکالى ندارد.
منبع: makarem.ir
