پرسش :

با توجّه به این که ورزش نیمى از جمعیّت دنیا را به خود جذب کرده، وگاه در سیاست و حکومت نقش مهمّى ایفا مى کند، و در کشور ما نیز از مهمترین ابزارهاى مقابله با تهاجم فرهنگى به شمار مى رود، استدعا دارم نظر مبارک خود را پیرامون سؤالات ذیل بیان فرمایید: 1ـ دیدگاه شرع مقدّس درباره ورزش چیست؟ 2ـ اسلام درباره ورزش حرفه اى چه مى گوید؟ 3ـ نظر اسلام در مورد کسى که شغل و کسب خود را ورزش قرار مى دهد چیست؟ 4ـ شرع مقدّس پیرامون ورزش قهرمانى چه نظرى دارد؟ 5ـ مسابقات ورزشى با تعیین عوض (پولى که براى بنده در نظر مى گیرند) چه حکمى دارد؟ 6ـ آیا پخش مستقیم مسابقات ورزشى با لباس مخصوص، و نگاه آن براى عموم (زن و مرد) جایز است؟ 7ـ شرط بندى در مورد پیش بینى نتیجه، توسّط بازیکنان یا شخص ثالث چه حکمى دارد؟

پاسخ :
جواب 1 تا 7: بى شک ورزش براى سلامت جسم و روح لازم، و در اسلام ورزش هاى هدفدارى نیز پیش بینى شده است (مانند اسب سوارى و شنا و مانند آن)، ولى شرط بندى تنها در مورد تیراندازى واسب سوارى اجازه داده شده است. متاسّفانه ورزش در جهان کنونى، همان طور که اشاره کرده اید، در پاره اى از موارد از مسیر اصلى منحرف شده، و به افراط و تفریط گراییده، و گاه ابزار مسائل تجارى سودپرستان، یا خودکامگى سیاست بازان واقع شده است، و اگر کار به همین وضع پیش برود، خطرات مهمّى ورزش و علاقه مندان به آن را تهدید خواهد کرد. امیدواریم اندیشمندان براى پیشگیرى از سوء استفاده هاى مختلف از ورزش چاره اى بیندیشند، و آن را در جایگاه اصلى خود قرار دهند، و از این که جمعى از جوانان عزیز ما قربانى انحرافات ورزشى شوند جلوگیرى کنند.

منبع:makarem.ir