آیا خوردن شراب به مقدار کم (که فقط و فقط براى معالجه باشد، و به هیچ وجه موجب مستى نشود، و توأم با استغفار و اکراه باشد، و معالجه هم بدین طریق میسّر شود، به نحوى که هیچ دارویى نتواند تا این حد مؤثّر باشد، و در حقیقت براى حفظ جان و بقاى وجود باشد ولا غیر) مجاز است؟