پرسش :
افرادی که توسط نایب، وضو می‌گیرند آیا یقین و شک خودشان ملاک است یا یقین و شک نایب ملاک عمل است؟ (مثلاً نایب پس از وضو یقین دارد مانع یا نجاستی در اعضای وضو نبوده است؛ ولی خودش معتقد است هنگام وضو مانع یا نجاست در اعضا بوده است.)
پاسخ :
یقین و شک خود آن شخص معیار است.
اگر یقین دارد که در هنگام وضو مانع بوده، وضو باطل است و اگر شک دارد که هنگام وضو بوده، صحیح است.
منبع: استفتائات از محضر حضرت آیت‌الله العظمی بهجت (دوره 4 جلدی)، ناشر: دفتر حضرت آیت‌الله العظمی محمدتقی بهجت، قم، 1386.
یقین و شک خود آن شخص معیار است.
اگر یقین دارد که در هنگام وضو مانع بوده، وضو باطل است و اگر شک دارد که هنگام وضو بوده، صحیح است.
منبع: استفتائات از محضر حضرت آیت‌الله العظمی بهجت (دوره 4 جلدی)، ناشر: دفتر حضرت آیت‌الله العظمی محمدتقی بهجت، قم، 1386.
