پرسش :
قطعه زمینی - که هم اکنون در مقابل صحن مطهر حضرت معصومه علیها السّلام به عنوان میدان آستانه مشهور است - طبق اسناد تاریخی از حدود 1200 سال قبل به دفن اموات مسلمین اختصاص داشته است که به تدریج در زمان طاغوت به پارک، پاساژ، ساختمان شهرداری و آتش نشانی و فرمانداری تبدیل شده است و غیر از قطعه کوچکی که به قبرستان شیخان مشهور است، کلاً از عنوان قبرستان بودن خارج شده است و در دو سال اخیر جهت طرح بهسازی حرم مطهر حضرت معصومه علیها السّلام توسط شهرداری، بخش عمده‌ای از آن تبدیل به بازار سه طبقه شده و مبالغی سنگین هزینه گردیده است. طبق احکام دادگاه‌های صالحه جمهوری اسلامی ایران حکم به وقفیت کل زمین و ابطال اسناد مالکیت صادر شده است. از سوی دیگر قانون گورستان‌ها و مقررات بهداشتی حکومتی، مانع دفن اموات در مرکز شهر بوده و هست. نظر به تبدیل و تبدّل عنوان از زمان غصب و عدم امکان اعاده آن به صورت قبرستان و اینکه از آن زمان تاکنون محل مورد نظر به صورت پاساژ و واحدهای تجاری درآمده و مورد استفاده قرار می‌گیرد، متصرّفین تحت چه عنوان فقهی از دِین خارج و بریء الذمّه می‌گردند؟ آیا اداره اوقاف می‌تواند مبنای اخذ وجه را به قیمت زمان تصرف (زمان سابق)، با قیمت کارشناسی قرار داده و احقاق حق موقوفه نماید.
پاسخ :
اجرة المثل زمین را تا وقتی که قابل دفن نیست، باید بپردازند.
منبع: استفتائات از محضر حضرت آیت‌الله العظمی بهجت (دوره 4 جلدی)، ناشر: دفتر حضرت آیت‌الله العظمی محمدتقی بهجت، قم، 1386.
اجرة المثل زمین را تا وقتی که قابل دفن نیست، باید بپردازند.
منبع: استفتائات از محضر حضرت آیت‌الله العظمی بهجت (دوره 4 جلدی)، ناشر: دفتر حضرت آیت‌الله العظمی محمدتقی بهجت، قم، 1386.
