این جانب پسرى داشتم که در ابتدا قالى‏باف بوده، بعد از ازدواج تا مدّت دو سال با همسرش قالى بافته، و با هم نیز مصرف کرده‌‌‌‏اند؛ اکنون بعد از فوت پسرم همسرش اجرت کار کرد خویش را از من مى‏‌خواهد، و من به او مى‏گویم که تو رضایت داشتى، و قراردادى با شوهرت نداشتى، و جز ارث حقّ دیگرى ندارى، و أثاثیه خانم (اعمّ از فرش و چیزهایى دیگر) متعلّق به من مى‌‌‌‏‌باشد. آیا این استدلال درست است؟