بدون شک، آشنایی اطفال با مکان‌ها و مجامع مذهبی از کودکی امری پسندیده است، آیا این مطلب با توجه به حکم استحبابی که برای جلوگیری از ورود اطفال غیر ممیز به مسجد می‌شود چگونه قابل جمع است و در صورتی که جلوگیری و ممانعت از ورود آنها موجب تنفّر و انزجار آنان از چنین مکان‌های مبارکی می‌شود، آیا بازهم جلوگیری مستحب است؟ و آیا ورود حسنین علیهما السّلام به مسجد و عدم ممانعت پیامبر صَلَّی اللَّهُ عَلَیهِ وَ آلِه وَ سَلَّم از ورود آنان می‌تواند دلیل بر مطلوبیت ورود اطفال و کودکان به مسجد باشد؟