مادرى دو ساعت و نیم آب و ملک داشته که تا حین فوت هم در تصرّف خودش بوده است. در ایام عزایش گفتند نوشت‌هاى در میان نیست، خصوصا برادرش اظهار داشت که من براى خواهرم قلم به کاغذ نگذاشتم. هشت ماه از فوت مادر گذشت و اموال طبق قانون ارث تقسیم شد. بعد از مدّتى همان برادر صلحنامه‌‏اى نشان داده که دو ساعت آب و ملک را مادر به دو تا از دخترها داده (با امضاء همان برادر که منکر نوشته بود و اثر انگشتى هم در آن دیده مى‌‏شود) ولى کسى نیست که شهادت دهد که این اثر انگشت مادر است، و مادر هم در حیاتش نگفته که نوشت‌هاى هست، لذا ما به شک افتاده‏ایم. حال باید به آن صلحنامه عمل شود یا نه؟