طلبه‌‏‌اى در اثر تحصیل علوم دینى به مرض صداع و ضعف اعصاب گرفتار شده، در معالجه آن زحمت زیاد کشیده امّا فائده‌‏‌اى نبخشیده، لذا در تحصیل به طور معمول نمى‌‌‌‌‌‏تواند کوشش نماید، یک هفته درس مى‌‏خواند و هفته دیگر مشغول مداوا مى‌‏‌باشد و یا از شدّت درد قادر به مطالعه نیست، خلاصه به مقدار قدرت خود زحمت مى‏‌کشد، او به غیر از شهریه راه درآمد دیگرى هم ندارد تا امرار معاش نماید، آیا شهریه گرفتن براى او جایز است یا خیر؟