پرسش :

شخصی مدّت چند سال فلج بوده و اکثراً در حال استراحت به سر می‌برده است و افرادی که به عیادت او می‌رفتند و سلام می‌کردند، صورت و لب خود را حرکت می‌داده است و قادر به سخن گفتن نبوده و در این مدّت بیشتر اوقات نماز نخوانده است. آیا قضای نمازهای او بر پسر بزرگ‌تر واجب است، با این که قادر بر سخن گفتن نبوده است؟

پاسخ :
بله، قضای آن نمازها بر پسر بزرگ واجب است. حتّی آن نمازهایی را که در این مدّت خوانده، ولی بر طبق وظیفه‌اش در آن حال رفتار نکرده است نیز باید قضا نماید.

منبع: استفتائات از محضر حضرت آیت‌الله العظمی بهجت (دوره 4 جلدی)، ناشر: دفتر حضرت آیت‌الله العظمی محمدتقی بهجت، قم، 1386.