صیغه فارسى عقد ازدواج
پرسش :
آیا زن و مرد مى توانند خودشان صیغه ازدواج را به فارسى بخوانند، یا اینکه باید وکیل بگیرند تا عربى خوانده شود؟
پاسخ :
آیات عظام امام، خامنه اى، سیستانى، صافى، مکارم، نورى و وحید: اگر نمى توانند خودشان به صورت عربى صحیح بخوانند، مى توانند به فارسى و یا هر زبان دیگرى صیغه را اجرا کنند؛ ولى باید در همان زبان، لفظى را بگویند که معناى «زوجت» و «قبلت» را بفهماند و لازم نیست وکیل بگیرند.[1]
آیت الله بهجت: خواندن عقد نکاح به زبان فارسى ویا هر زبان دیگرى، جایز است؛ هر چند توانایى بر خواندن زبان عربى هم داشته باشند و وکیل گرفتن لازم نیست.[2]
آیات عظام تبریزى و فاضل: اگر نمى توانند خودشان به صورت عربى صحیح بخوانند، چنانچه گرفتن وکیل برایشان ممکن باشد ـ بنابر احتیاط واجب ـ باید وکیل بگیرند و اگر ممکن نیست، مى توانند خودشان به زبان فارسى و یا هر زبان دیگرى صیغه را اجرا کنند؛ ولى باید در همان زبان، لفظى را بگویند که معناى «زوجت» و «قبلت» را بفهماند.[3]
تبصره. صیغه عقد دائم به زبان فارسى این است که پس از تعیین مهر، نخست دختر بگوید: «خود را همسر تو کردم به مهر تعیین شده». سپس مرد بگوید: «این ازدواج را قبول کردم».
پینوشتها:
[1]. توضیح المسائل مراجع، م 2370 ؛ وحید، توضیح المسائل، م 2434؛ نورى، توضیح المسائل، م 2366 و خامنه اى، استفتاء، س 40.
[2]. بهجت، توضیح المسائل مراجع، م 2370.
[3]. توضیح المسائل مراجع، م 2370.
منبع: مجموعه پرسشها و پاسخهاى دانشجویى؛ دفتر بیست و یکم (احکام ازدواج، مطابق با نظر ده تن از مراجع عظام)، سید مجتبى حسینى، قم: دفتر نشر معارف، 1385.
مطالب مرتبط:
آیت الله بهجت: خواندن عقد نکاح به زبان فارسى ویا هر زبان دیگرى، جایز است؛ هر چند توانایى بر خواندن زبان عربى هم داشته باشند و وکیل گرفتن لازم نیست.[2]
آیات عظام تبریزى و فاضل: اگر نمى توانند خودشان به صورت عربى صحیح بخوانند، چنانچه گرفتن وکیل برایشان ممکن باشد ـ بنابر احتیاط واجب ـ باید وکیل بگیرند و اگر ممکن نیست، مى توانند خودشان به زبان فارسى و یا هر زبان دیگرى صیغه را اجرا کنند؛ ولى باید در همان زبان، لفظى را بگویند که معناى «زوجت» و «قبلت» را بفهماند.[3]
تبصره. صیغه عقد دائم به زبان فارسى این است که پس از تعیین مهر، نخست دختر بگوید: «خود را همسر تو کردم به مهر تعیین شده». سپس مرد بگوید: «این ازدواج را قبول کردم».
پینوشتها:
[1]. توضیح المسائل مراجع، م 2370 ؛ وحید، توضیح المسائل، م 2434؛ نورى، توضیح المسائل، م 2366 و خامنه اى، استفتاء، س 40.
[2]. بهجت، توضیح المسائل مراجع، م 2370.
[3]. توضیح المسائل مراجع، م 2370.
منبع: مجموعه پرسشها و پاسخهاى دانشجویى؛ دفتر بیست و یکم (احکام ازدواج، مطابق با نظر ده تن از مراجع عظام)، سید مجتبى حسینى، قم: دفتر نشر معارف، 1385.
مطالب مرتبط: