آمادگی شرکت در جلسه امتحان
پرسش :
قبل از شروع مطالعه یا شرکت در جلسه امتحان چه مسائلی می‌بایست در نظر گرفته شود؟
پاسخ :
قبل از شروع مطالعه یا ارائه ی امتحان این سؤالات را باید در نظر گرفت:
1) آیا فشارهای خانوادگی در کارم مداخله می کند؟
2) آیا مشغله ی ذهنی در رابطه با یکی از دوستان یا دیگری دارم؟
3) آیا با هم اتاقی ام هماهنگی دارم؟
4) آیا به علت وضعیت مؤسسات آموزشی که بدان ها وابستگی دارم تحت استرس می باشم؟
5) آیا این امتحان واقعاً ارزش تحمل استرس را دارد؟
6) آیا اخیراً واقعه ای در زندگی باعث تضاد بین هیجانات و کارکرد تحصلی ام شده است؟
7) آیا وضعیت زندگی و مشغله ها باعث اتلاف وقت بیش تری می شوند؟
اگر هر یک از موقعیت های فوق وجود داشته باشد، به تنهایی به معنی نامناسب بودن وضعیت مطالعه نیست، اما اگر تأثیرات خارجی در روند مطالعه مداخله می کنند، بایستی وقتی را برای حل آن ها اختصاص داد.
اگر فرد در حال مطالعه برای یک امتحان می باشد، باید ابتدا وقتی را برای کار روی این مشکلات اختصاص دهد تا زمان طولانی تری از فرصت مطالعه را نگیرد.
در حین امتحان دادن، فرد باید ذهنش را از تمام استرس ها دور کند و به خود بگوید که «این استرس ها می توانند دو ساعت منتظر بمانند تا من امتحان را تمام کنم.» در ضمن مواظب ایجاد نگرش مثبت در خود باشد، و نیز به خود بگوید که «موفق خواهم شد، قادر به دادن امتحان به بهترین شکل هستم و اگرچه امتحان ممکن است مشکل به نظر برسد، ولی با آمادگی کامل آن را پشت سر می گذارم و شایستگی انجام آن را به بهترین نحو دارم.»
وجود اضطراب امتحان در سطح متوسط قبل از امتحان می تواند به دلیل ترشح متوسط آدرنالین در خون منجر به هوشیاری و دقت بیش تر شود و پاسخگویی سریع تر می شود. ترشح آدرنالین در این سطح حتی باعث یادآوری بیش تر اطلاعات می شود، در صورتی که وجود اضطراب بالای امتحان منجر به افزایش شدید ترشح آدرنالین می شود، که آن هم ضمن تولید علایم جدی نظیر بی خوابی، بی اشتهایی و... می تواند عملکرد فرد را در امتحان مختل کند.
منبع: اضطراب امتحان: پیامدها و راه های کنترل آن، نجف طهماسبی پور، تهران: نشر قطره، چاپ اول (1390).
در این زمینه بیشتر بخوانید:
1) آیا فشارهای خانوادگی در کارم مداخله می کند؟
2) آیا مشغله ی ذهنی در رابطه با یکی از دوستان یا دیگری دارم؟
3) آیا با هم اتاقی ام هماهنگی دارم؟
4) آیا به علت وضعیت مؤسسات آموزشی که بدان ها وابستگی دارم تحت استرس می باشم؟
5) آیا این امتحان واقعاً ارزش تحمل استرس را دارد؟
6) آیا اخیراً واقعه ای در زندگی باعث تضاد بین هیجانات و کارکرد تحصلی ام شده است؟
7) آیا وضعیت زندگی و مشغله ها باعث اتلاف وقت بیش تری می شوند؟
اگر هر یک از موقعیت های فوق وجود داشته باشد، به تنهایی به معنی نامناسب بودن وضعیت مطالعه نیست، اما اگر تأثیرات خارجی در روند مطالعه مداخله می کنند، بایستی وقتی را برای حل آن ها اختصاص داد.
اگر فرد در حال مطالعه برای یک امتحان می باشد، باید ابتدا وقتی را برای کار روی این مشکلات اختصاص دهد تا زمان طولانی تری از فرصت مطالعه را نگیرد.
در حین امتحان دادن، فرد باید ذهنش را از تمام استرس ها دور کند و به خود بگوید که «این استرس ها می توانند دو ساعت منتظر بمانند تا من امتحان را تمام کنم.» در ضمن مواظب ایجاد نگرش مثبت در خود باشد، و نیز به خود بگوید که «موفق خواهم شد، قادر به دادن امتحان به بهترین شکل هستم و اگرچه امتحان ممکن است مشکل به نظر برسد، ولی با آمادگی کامل آن را پشت سر می گذارم و شایستگی انجام آن را به بهترین نحو دارم.»
وجود اضطراب امتحان در سطح متوسط قبل از امتحان می تواند به دلیل ترشح متوسط آدرنالین در خون منجر به هوشیاری و دقت بیش تر شود و پاسخگویی سریع تر می شود. ترشح آدرنالین در این سطح حتی باعث یادآوری بیش تر اطلاعات می شود، در صورتی که وجود اضطراب بالای امتحان منجر به افزایش شدید ترشح آدرنالین می شود، که آن هم ضمن تولید علایم جدی نظیر بی خوابی، بی اشتهایی و... می تواند عملکرد فرد را در امتحان مختل کند.
منبع: اضطراب امتحان: پیامدها و راه های کنترل آن، نجف طهماسبی پور، تهران: نشر قطره، چاپ اول (1390).
در این زمینه بیشتر بخوانید:
