دلیل گریه نوزادان
پرسش :
دلیل «گریه» نوزادان چیست و آیا نگرانی والدین از این گریه ها بجاست؟
پاسخ :
پاسخ اجمالی:
معمولا نوزادان بسیار گریه مى کنند؛ که ممکن است دلیل بر ناراحتى آنها مانند گرسنگى، تشنگى و... باشد؛ اما گاهی گریه کودکان، رمز حیات و بقاى آنها است؛ زیرا گاهی نیاز شدیدى به ورزش و حرکت دارند؛ و تنها ورزشى که مى تواند دست و پا و قفسه سینه و شکم آنان را به حرکت درآورد و خون را به تمام سلّولهای بدن منتقل نماید، همان «گریه» است. از این گذشته در مغز اطفال رطوبت فراوانى وجود دارد، و گریه سبب مى شود که رطوبت هاى اضافى به صورت قطره هاى اشک از چشمان آنها بیرون ریخته و سلامتى آنها تضمین شود.
پاسخ تفصیلی:
معمولا نوزادان بسیار گریه مى کنند؛ که این گریه ممکن است دلیل بر ناراحتى آنها باشد، چرا که زبانى براى اظهار آن جز زبان گریه ندارند. یا به خاطر گرسنگى و تشنگى، و یا به خاطر آزردگى در برابر شرائط جدید زندگى اعم از گرما و سرما و نور شدید و مانند آن باشد؛ ولى کودکان بدون این هم ممکن است گریه کنند و این گریه رمز حیات و بقاى آنها است؛ زیرا در آن موقع آنها نیاز بسیار شدیدى به ورزش و حرکت دارند؛ در حالى که قادر به ورزش نیستند و تنها ورزشى که مى تواند تمام وجود آنها اعم از دست و پا و قفسه سینه و شکم و ... را به حرکت درآورد و خون را به سرعت در تمام عروق به جریان وادارد و تمام سلّولها را مرتبآ تغذیه نماید همان «گریه» است که براى نوزاد یک ورزش کامل محسوب مى شود؛ و به همین دلیل اگر نوزاد گریه نکند ممکن است آسیب فراوان ببیند و یا حیات او به کلّى به خطر بیفتد.
از این گذشته در مغز اطفال رطوبت فراوانى وجود دارد که اگر در آنجا بماند ممکن است سبب بیمارى ها و دردهاى سختى گردد؛ و یا کورى به دنبال داشته باشد. از این رو گریه سبب مى شود که رطوبت هاى اضافى به صورت قطره هاى اشک از چشمان آنها بیرون ریزد و سلامتى آنها تضمین شود!
امام صادق(علیه السلام) در حدیث معروف توحید مفضّل بعد از اشاره به این مطلب مى فرماید: «پدر و مادر چون از منافع گریه کودک بىخبراند سعى دارند به هر وسیله ممکن است او را خاموش کنند و از گریه باز دارند زیرا نمىدانند گریه براى او چه منافعى دارد؟!».(1)
همچنین در همان روایت، امام(علیه السلام)، به جارى شدن آب از دهان اطفال - که در واقع تکمیل کننده اشک چشم هاى کودک است - اشاره کرده و مى فرماید: «خداوند دانا چنان مقرّر فرموده که رطوبت هاى اضافى از دهان نوزادان دفع شود تا موجب سلامتى آنها در بزرگى گردد».(2)
پی نوشت:
(1). بحار الأنوار، مجلسى، محمد باقر، محقق / مصحح جمعى از محققان، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، 1403 ق، ج 3، ص 65 – 66، باب 4 (الخبر المشتهر بتوحید المفضل بن عمر).
(2). همان.
منبع: پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، تهران، 1386 هـ ش، چاپ نهم، ج 2، ص 89.
پرسشهای مرتبط:
معمولا نوزادان بسیار گریه مى کنند؛ که ممکن است دلیل بر ناراحتى آنها مانند گرسنگى، تشنگى و... باشد؛ اما گاهی گریه کودکان، رمز حیات و بقاى آنها است؛ زیرا گاهی نیاز شدیدى به ورزش و حرکت دارند؛ و تنها ورزشى که مى تواند دست و پا و قفسه سینه و شکم آنان را به حرکت درآورد و خون را به تمام سلّولهای بدن منتقل نماید، همان «گریه» است. از این گذشته در مغز اطفال رطوبت فراوانى وجود دارد، و گریه سبب مى شود که رطوبت هاى اضافى به صورت قطره هاى اشک از چشمان آنها بیرون ریخته و سلامتى آنها تضمین شود.
پاسخ تفصیلی:
معمولا نوزادان بسیار گریه مى کنند؛ که این گریه ممکن است دلیل بر ناراحتى آنها باشد، چرا که زبانى براى اظهار آن جز زبان گریه ندارند. یا به خاطر گرسنگى و تشنگى، و یا به خاطر آزردگى در برابر شرائط جدید زندگى اعم از گرما و سرما و نور شدید و مانند آن باشد؛ ولى کودکان بدون این هم ممکن است گریه کنند و این گریه رمز حیات و بقاى آنها است؛ زیرا در آن موقع آنها نیاز بسیار شدیدى به ورزش و حرکت دارند؛ در حالى که قادر به ورزش نیستند و تنها ورزشى که مى تواند تمام وجود آنها اعم از دست و پا و قفسه سینه و شکم و ... را به حرکت درآورد و خون را به سرعت در تمام عروق به جریان وادارد و تمام سلّولها را مرتبآ تغذیه نماید همان «گریه» است که براى نوزاد یک ورزش کامل محسوب مى شود؛ و به همین دلیل اگر نوزاد گریه نکند ممکن است آسیب فراوان ببیند و یا حیات او به کلّى به خطر بیفتد.
از این گذشته در مغز اطفال رطوبت فراوانى وجود دارد که اگر در آنجا بماند ممکن است سبب بیمارى ها و دردهاى سختى گردد؛ و یا کورى به دنبال داشته باشد. از این رو گریه سبب مى شود که رطوبت هاى اضافى به صورت قطره هاى اشک از چشمان آنها بیرون ریزد و سلامتى آنها تضمین شود!
امام صادق(علیه السلام) در حدیث معروف توحید مفضّل بعد از اشاره به این مطلب مى فرماید: «پدر و مادر چون از منافع گریه کودک بىخبراند سعى دارند به هر وسیله ممکن است او را خاموش کنند و از گریه باز دارند زیرا نمىدانند گریه براى او چه منافعى دارد؟!».(1)
همچنین در همان روایت، امام(علیه السلام)، به جارى شدن آب از دهان اطفال - که در واقع تکمیل کننده اشک چشم هاى کودک است - اشاره کرده و مى فرماید: «خداوند دانا چنان مقرّر فرموده که رطوبت هاى اضافى از دهان نوزادان دفع شود تا موجب سلامتى آنها در بزرگى گردد».(2)
پی نوشت:
(1). بحار الأنوار، مجلسى، محمد باقر، محقق / مصحح جمعى از محققان، دار إحیاء التراث العربی، بیروت، چاپ دوم، 1403 ق، ج 3، ص 65 – 66، باب 4 (الخبر المشتهر بتوحید المفضل بن عمر).
(2). همان.
منبع: پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، انتشارات دارالکتب الاسلامیه، تهران، 1386 هـ ش، چاپ نهم، ج 2، ص 89.
پرسشهای مرتبط: