ارتباط مادر با کودک
پرسش :
مادر باید چه مدت زمانی را به ایجاد ارتباط با کودک خود اختصاص دهد و چه تعاملهایی را با او در این مقطع سنی (سنین پیش دبستانی) داشته باشد؟
پاسخ :
می توانیم زمان تعیین بکنیم و می توانیم تعیین کنیم که مادر با چه کیفیتی با فرزند خود رفتار کند. البته کیفیت بسیار مهم تر از کمیت است. چه بسا مادرانی که ساعتهای بسیار زیادی را در کنار کودکان خود می گذرانند اما به هیچ وجه تعامل خوبی با فرزندانشان ندارند. اگر بررسی کنیم، می بینیم که در هر یک یا دو ساعتی که در کنار فرزندشان هستند بارها سر او داد می زنند یا او را تنبیه می کنند یا کلماتی به کار می برند که کودک را آزار می دهد.
از طرف دیگر مادرانی نیز به دلیل مشغله های کاری زمان بسیار کوتاهی را در کنار فرزندانشان می گذرانند، اما به کیفیت این رابطه اهمیت می دهند. یعنی می گویند یک ساعتی را که با فرزندم هستم، چگونه هستم؟ این چگونگی بسیار مهم است و جبران کوتاهی زمان و مقدار کم وقت را خواهد کرد.
نکته دیگری که باید متذکر شوم این است که چه تصویری از خود در ذهن فرزندمان ایجاد کنیم؟ تمام کودکان وقتی از پدر و مادرشان دور هستند تصویری ذهنی از آنها دارند و این تصویر همیشه با کودک همراه است. زمانی که در کنار او نیستیم تصویر ما با اوست. اگر این تصویر، تصویر خوبی باشد، تصویر مهربانی باشد، تصویری باشد که نیازهای او را برآورده می کند و به خواسته های او توجه می کند و با او صحبت می کند، به او نگاه می کند و او را مورد نوازش قرار می دهد و نیازهایش را برآورده می سازد، تصویر بسیار خوبی است و ما نباید نگران زمانی باشیم که در کنار فرزندمان نیستیم. چون او با تصویر و تصور خوبی از ما زندگی می کند. پس این کیفیت رابطه با کودکان است که اهمیت دارد و نسبت به کمیت آن ارجح است.
منبع: پاسخ به والدین، دکتر سیما فردوسی، تهران: انتشارات صابرین، چاپ سیزدهم، 1394.
می توانیم زمان تعیین بکنیم و می توانیم تعیین کنیم که مادر با چه کیفیتی با فرزند خود رفتار کند. البته کیفیت بسیار مهم تر از کمیت است. چه بسا مادرانی که ساعتهای بسیار زیادی را در کنار کودکان خود می گذرانند اما به هیچ وجه تعامل خوبی با فرزندانشان ندارند. اگر بررسی کنیم، می بینیم که در هر یک یا دو ساعتی که در کنار فرزندشان هستند بارها سر او داد می زنند یا او را تنبیه می کنند یا کلماتی به کار می برند که کودک را آزار می دهد.
از طرف دیگر مادرانی نیز به دلیل مشغله های کاری زمان بسیار کوتاهی را در کنار فرزندانشان می گذرانند، اما به کیفیت این رابطه اهمیت می دهند. یعنی می گویند یک ساعتی را که با فرزندم هستم، چگونه هستم؟ این چگونگی بسیار مهم است و جبران کوتاهی زمان و مقدار کم وقت را خواهد کرد.
نکته دیگری که باید متذکر شوم این است که چه تصویری از خود در ذهن فرزندمان ایجاد کنیم؟ تمام کودکان وقتی از پدر و مادرشان دور هستند تصویری ذهنی از آنها دارند و این تصویر همیشه با کودک همراه است. زمانی که در کنار او نیستیم تصویر ما با اوست. اگر این تصویر، تصویر خوبی باشد، تصویر مهربانی باشد، تصویری باشد که نیازهای او را برآورده می کند و به خواسته های او توجه می کند و با او صحبت می کند، به او نگاه می کند و او را مورد نوازش قرار می دهد و نیازهایش را برآورده می سازد، تصویر بسیار خوبی است و ما نباید نگران زمانی باشیم که در کنار فرزندمان نیستیم. چون او با تصویر و تصور خوبی از ما زندگی می کند. پس این کیفیت رابطه با کودکان است که اهمیت دارد و نسبت به کمیت آن ارجح است.
منبع: پاسخ به والدین، دکتر سیما فردوسی، تهران: انتشارات صابرین، چاپ سیزدهم، 1394.
.jpg "اشتباهات رایج در استفاده از هواپز")
.jpg "جدول تعهدات بیمه تکمیلی دی ۱۴۰۴: پوششها و جزئیات کامل را ببینید")
.jpg "بالاخره اسفناج را خام بخوریم یا پخته؟")
