احکام اولاد: سوال سه
پرسش :
لطفاً مسائل و آداب مربوط به عقیقه را بیان فرمایید.
پاسخ :
عقیقه کردن براى نوزاد از مستحبات مؤکد است و کسانى که قدرت مالى دارند مستحب است روز هفتم تولد نوزاد خود عقیقه کنند و اگر از روز هفتم تأخیر افتاد، ساقط نمى شود، بلکه هر وقت فراهم شد مى توانند عقیقه کنند و اگر براى نوزاد عقیقه نکردند مستحب است خودش هر زمانى که قدرت پیدا کرد ولو تا آخر عمر، براى خودش عقیقه کند و پرداختن پول عقیقه به فقرا به جاى عقیقه کفایت نمى کند، بلى چنانچه کسى روز عید قربان، قربانى کند به جاى عقیقه محسوب مى شود و کفایت مى کند.
در استحباب عقیقه فرقى بین دختر و پسر نیست، ولى مستحب است براى پسر حیوان نر و براى دختر حیوان ماده عقیقه کنند.
در استحباب عقیقه فرقى بین نوزاد اول و دوم و غیره نیست.
کسانى که قدرت مالى ندارند مستحب است هر زمانى که قدرت پیدا کردند براى نوزاد خود عقیقه کنند.
عقیقه باید گوسفند یا گاو یا شتر باشد و حیوان دیگر مثل مرغ و نحوه کفایت نمى کند.
گوسفند لازم نیست میش باشد، بلکه بز هم کفایت مى کند، ولى مستحب است شرایط قربانى را داشته باشد و چاق و فربه باشد.
منبع: جامع المسائل، استفتائات آیت الله العظمی محمد فاضل لنکرانی (ره)، جلد دوم، قم: امیر العلم، 1383.
عقیقه کردن براى نوزاد از مستحبات مؤکد است و کسانى که قدرت مالى دارند مستحب است روز هفتم تولد نوزاد خود عقیقه کنند و اگر از روز هفتم تأخیر افتاد، ساقط نمى شود، بلکه هر وقت فراهم شد مى توانند عقیقه کنند و اگر براى نوزاد عقیقه نکردند مستحب است خودش هر زمانى که قدرت پیدا کرد ولو تا آخر عمر، براى خودش عقیقه کند و پرداختن پول عقیقه به فقرا به جاى عقیقه کفایت نمى کند، بلى چنانچه کسى روز عید قربان، قربانى کند به جاى عقیقه محسوب مى شود و کفایت مى کند.
در استحباب عقیقه فرقى بین دختر و پسر نیست، ولى مستحب است براى پسر حیوان نر و براى دختر حیوان ماده عقیقه کنند.
در استحباب عقیقه فرقى بین نوزاد اول و دوم و غیره نیست.
کسانى که قدرت مالى ندارند مستحب است هر زمانى که قدرت پیدا کردند براى نوزاد خود عقیقه کنند.
عقیقه باید گوسفند یا گاو یا شتر باشد و حیوان دیگر مثل مرغ و نحوه کفایت نمى کند.
گوسفند لازم نیست میش باشد، بلکه بز هم کفایت مى کند، ولى مستحب است شرایط قربانى را داشته باشد و چاق و فربه باشد.
منبع: جامع المسائل، استفتائات آیت الله العظمی محمد فاضل لنکرانی (ره)، جلد دوم، قم: امیر العلم، 1383.
