مهم ترین آداب روزه داری
پرسش :
مهم ترین آداب روزه داری کدام اند؟
پاسخ :
یک. پرهیز از حرام هاى خدا: برترین کار در ماه رمضان، پرهیز از حرام های خداست.[۱]
دو. پرهیز از غیبت کردن: هر کس در ماه رمضان در بارۀ مسلمانى غیبت کند، بر روزه دارى اش پاداشى نخواهد یافت.[۲]
سه. دشنام ندادن: روزه، تنها نخوردن غذا و نوشیدنى نیست و همانا خداوند، روزه را حجابى در برابر کار و سخن زشت قرار داده که روزه دار با آن، روزه را افطار مى کند.[۳]
چهار. دروغ نگفتن: دروغ، روزه را باطل مى کند.[۴]
پنج. پرهیز از ریا: هر کس ریاکارانه روزه بگیرد، شرک ورزیده است.[۵]
شش. پرهیز از هر چه خدا خوش نمى دارد: روزه، تنها نخوردن و نیاشامیدن نیست. روزه، پرهیز از هر چیزى است که خداوندْ آن را خوش نمى دارد.[۶]
هفت. به مسافرت نرفتن: در رمضان جز براى حج یا عمره یا مالى که مى ترسى از دست برود یا زراعتى که هنگام دروى آن رسیده است، مسافرت نرو.[۷]
هشت. انجام دادن کارهایی که به ضعف مى انجامد: روزه دار، از ترس ضعف، وارد حمّام نشود و حجامت نکند.[۸]
نه. پرهیز از آنچه ممکن است به شکستن روزه بینجامد: نزدیک شدن به همسر و همچنین استنشاق (آب در بینی کردن)، ممکن است به ابطال روزه بینجامد.[۹]
پی‌نوشت‌ها:
[۱]. ر.ک: فضائل الأشهر الثلاثة، ص ۷۸ (از امام علی علیه السلام).
[۲]. ر.ک: جامع الأخبار، ص ۴۱۲ (از پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله).
[۳]. ر.ک: الکافی، ج ۴، ص ۸۷ (از پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله).
[۴]. ر.ک: الإقبال، ج ۱ ص ۱۹۵ (از امام باقر علیه السلام).
[۵]. ر.ک: مسند ابن حنبل، ج ۶، ص ۸۲؛ تفسیر القمّی، ج ۲، ص ۴۷ (از پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله).
[۶]. ر.ک: شرح نهج البلاغة، ج ۲۰، ص ۲۹۹ (از امام علی علیه السلام).
[۷]. ر.ک: تهذیب الأحکام، ج ۴، ص ۳۲۷، ح ۱۰۱۷ (از امام صادق علیه السلام).
[۸]. ر.ک: جامع الأحادیث، قمّی، ص ۱۵۷ (از امام علی علیه السلام).
[۹]. ر.ک: تهذیب الأحکام، ج ۴، ص ۲۷۲ ؛ سنن أبی داوود، ج ۱، ص ۳۶ (از پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله).
منبع: از رمضان بیشتر بدانیم، حسین پور شریف، انتشارات دارالحدیث، قم 1394.
یک. پرهیز از حرام هاى خدا: برترین کار در ماه رمضان، پرهیز از حرام های خداست.[۱]
دو. پرهیز از غیبت کردن: هر کس در ماه رمضان در بارۀ مسلمانى غیبت کند، بر روزه دارى اش پاداشى نخواهد یافت.[۲]
سه. دشنام ندادن: روزه، تنها نخوردن غذا و نوشیدنى نیست و همانا خداوند، روزه را حجابى در برابر کار و سخن زشت قرار داده که روزه دار با آن، روزه را افطار مى کند.[۳]
چهار. دروغ نگفتن: دروغ، روزه را باطل مى کند.[۴]
پنج. پرهیز از ریا: هر کس ریاکارانه روزه بگیرد، شرک ورزیده است.[۵]
شش. پرهیز از هر چه خدا خوش نمى دارد: روزه، تنها نخوردن و نیاشامیدن نیست. روزه، پرهیز از هر چیزى است که خداوندْ آن را خوش نمى دارد.[۶]
هفت. به مسافرت نرفتن: در رمضان جز براى حج یا عمره یا مالى که مى ترسى از دست برود یا زراعتى که هنگام دروى آن رسیده است، مسافرت نرو.[۷]
هشت. انجام دادن کارهایی که به ضعف مى انجامد: روزه دار، از ترس ضعف، وارد حمّام نشود و حجامت نکند.[۸]
نه. پرهیز از آنچه ممکن است به شکستن روزه بینجامد: نزدیک شدن به همسر و همچنین استنشاق (آب در بینی کردن)، ممکن است به ابطال روزه بینجامد.[۹]
پی‌نوشت‌ها:
[۱]. ر.ک: فضائل الأشهر الثلاثة، ص ۷۸ (از امام علی علیه السلام).
[۲]. ر.ک: جامع الأخبار، ص ۴۱۲ (از پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله).
[۳]. ر.ک: الکافی، ج ۴، ص ۸۷ (از پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله).
[۴]. ر.ک: الإقبال، ج ۱ ص ۱۹۵ (از امام باقر علیه السلام).
[۵]. ر.ک: مسند ابن حنبل، ج ۶، ص ۸۲؛ تفسیر القمّی، ج ۲، ص ۴۷ (از پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله).
[۶]. ر.ک: شرح نهج البلاغة، ج ۲۰، ص ۲۹۹ (از امام علی علیه السلام).
[۷]. ر.ک: تهذیب الأحکام، ج ۴، ص ۳۲۷، ح ۱۰۱۷ (از امام صادق علیه السلام).
[۸]. ر.ک: جامع الأحادیث، قمّی، ص ۱۵۷ (از امام علی علیه السلام).
[۹]. ر.ک: تهذیب الأحکام، ج ۴، ص ۲۷۲ ؛ سنن أبی داوود، ج ۱، ص ۳۶ (از پیامبر خدا صلّی الله علیه و آله).
منبع: از رمضان بیشتر بدانیم، حسین پور شریف، انتشارات دارالحدیث، قم 1394.
