کرونا آغاز رنسانس دینی و فرهنگی در ایران است!
پرسش :
کرونا آغاز رنسانس دینی و فرهنگی در ایران است؛ همان‌گونه که طاعون، رنسانس غرب را موجب شد! تا چند ماه پیش عوام در ایران مقبره‌های امامان و امامزادگان را شفابخش دانسته و بیماران صعب‌العلاج خود را در مقابر...
پاسخ :
1. در خصوص رنسانس باید گفت این جریان، آغاز زایش علمی و فرهنگی غرب پس از قرون وسطی است. جهان غرب پس از بیش از هزار سال حاکمیت خرافه پرستان به نام خدا، در دانش و عقلانیت تحول یافت و خود را از سلطه جزم اندیشی کلیسانشینان رها کرد. رنسانس در کنار سودمندی‌هایش برای بشر غربی، زیانهای بزرگی هم پدید آورد. فیلسوفان رهاشده از سلطه و ستم کلیسا به ناحق همه چیز را از چشم خدا دیدند و گمان کردند که لازمه آزادی و پیشرفت مادی و علمی، نادیده گرفتن خدا از معادلات جهان است. غرب اگرچه در علم و صنعت به پیش رفت، اما در معنویت، اخلاق و انسانیت گرفتار عقب‌ماندگی شد.
مسلمانان نه تاریخی مانند غربیان دارند و نه سنت اسلامی مانند مسیحیت، آمیخته با خرافات است. بنابر این انتظار رنسانی غربی در جهان اسلام، انتظاری است که هرگز به وقوع نخواهد پیوست. آری! یک رنسانس بزرگ و تحول آفرین در جهان اسلام، به ویژه ایران رخ خواهد داد و آن شناخت عمیق و جامعی از جهان غرب است که خودباوری و عزت نفس ایرانیان را چنان افزایش خواهد داد که هرگز غرب و مظاهر مادی و علمی‌اش آنان را فریب ندهد و با اتکا به ایمان و تلاش خود، تمدن نوین اسلامی ـ ایرانی را پدید آورده و برترین قدرت سیاسی، علمی و اقتصادی جهان با محوریت دین و اخلاق شوند!
2. کثرت شفایافتگان از بیماری‌های بسیار سخت، مادرزادی و غیره، درون و بیرون حرم‌های مطهر امامان و برخی از امامزادگان، در طول تاریخ، آن‌چنان است که انکارش، امری نامعقول و غیرعلمی است. گزارش بسیاری از این کرامات در کتاب‌های معتبر ذکر شده و مواردی نیز در سالیان اخیر به صورت سمعی و بصری ضبط و بر اساس اسناد معتبر و متقن نگهداری شده است.
3. امامان، امامزادگان و عالمان دینی، همواره مردم را به مراجعه به درمان و درمان‌گر توصیه کرده‌اند و در کنار عمل به سفارش به امور پزشکی و رعایت بهداشت، به دعا و فریادخواهی از درگاه الهی و توسل به بزرگان دین نیز ازشاد نموده‌اند. کسی که آشنانیی مختصری با معارف و آموزه‌های دینی داشته باشد، از نظام فکری جامع‌نگر اسلام بی‌خبر نخواهد بود.
4. رفتن به حرم‌های مطهر اولیای الهی، نخست برای دعا، عبادت، توسل، کسب معرفت و نورانیت معنوی است؛ آری! در کنار اینها درخواست‌های دنیایی نیز مطرح می‌شود و از افرادی هم دستگیری واقع می‌شود. اگر در طول تاریخ مؤمنان از حرم‌های ائمه بهره‌مند نمی‌شدند، این همه شور و شیدایی در زیارت و توسل وجود نمی‌داشت! چرا در مناسبت اربعین حسینی بیش از بیست میلیون نفر با زحمت و پای پیاده و یا سواره، خسته، تشنه و گرسنه به سوی کربلا می‌روند؟! چرا هرساله چند میلیون زائر فقط برای مقطع تحویل سال به حرم امام هشتم و دیگر امامان و امامزادگان مشرف می‌شوند؟! و... اگر این افراد نفعی (چه مادی، چه معنوی) نمی‌بردند، آیا عاقلانه بود که ده‌ها و صدها بار آن کارها را تکرار کنند؟!
5. هیچ‌کس از خود امامان و نیز عالمان دین ادعا نکرده و اصلاً چنین چیزی معقول نیست که هرکس به حرمی از حرم‌های بزرگان دین وارد شد و هرحاجتی که داشت، حتما برآورده می‌شود! اگر چنین چیزی ادعا شود، لازمه آن این است که حاجت‌های بسیاری که حتی با هم متضاد و گاهی متناقض است، برآورده شود و این ممکن نیست.
6. مکان‌های مقدسی مثل مساجد و حرم‌های متبرک، خصوصا هنگام نماز جماعت و جمعه یا ایام تحویل سال یا زمان مراسم مذهبی از جمعیت‌های متراکم و زیاد لبریز است؛ گاهی ده‌ها و صدها هزار و حتی میلیون‌ها نفر در محیط‌های محدود متراکمی گرد هم می‌آیند که احتمال سرایت بیماری‌های واگیر بالا می‌رود و چنین کارهایی در این روزها خلاف عقل، علم و دین است؛ از این رو هم عالمان دینی و هم پزشکان و هم مردم عاقل دنیا از این تجمعات پرهیز می‌کنند. در چنین شرایطی احتمال سرایت بیماری بالا است، و عقل پذیرش چنین خطری را مردود و احمقانه می‌شمارد؛ هیچ کسی شرعاً و اخلاقاً حق ندارد زمینه بیماری خود را ایجاد کند و چنین کاری شرعاً حرام و اخلاقاً ناروا است و حرام‌تر آنکه زمینه بیماری دیگری را ایجاد کند.
ساحت ادیان آسمانی از تأیید کارهای جاهلانۀ پیراسته است. بستن درب مسجد و حرم برای پرهیز از تجمع افراد و سرایت بیماری است، نه به دلیل بی‌فایده بودن دعا و توسل در آن! در شرایط کنونی همه کلاس‌های درس در مدرسه‌ها و دانشگاه‌ها و نیز سایرمحل‌های تجمع دیگر تعطیل و ممنوع شده است؛ آیا هیچ عاقلی می‌گوید که کرونا اثبات کرد آموزش، کار، ادارات، کارخانه‌ها، ورزشگاه‌ها و... هیچ فایده‌ای ندارد؟! آیا می‌توان گفت کرونا نشان داد سفر، دید و بازدید و ملاقات بستگان، دوستان و همکاران، هیچ کمکی به سلامتی، نشاط و افزایش روحیۀ مردم نمی‌کند؟!
منبع: اندیشه قم
1. در خصوص رنسانس باید گفت این جریان، آغاز زایش علمی و فرهنگی غرب پس از قرون وسطی است. جهان غرب پس از بیش از هزار سال حاکمیت خرافه پرستان به نام خدا، در دانش و عقلانیت تحول یافت و خود را از سلطه جزم اندیشی کلیسانشینان رها کرد. رنسانس در کنار سودمندی‌هایش برای بشر غربی، زیانهای بزرگی هم پدید آورد. فیلسوفان رهاشده از سلطه و ستم کلیسا به ناحق همه چیز را از چشم خدا دیدند و گمان کردند که لازمه آزادی و پیشرفت مادی و علمی، نادیده گرفتن خدا از معادلات جهان است. غرب اگرچه در علم و صنعت به پیش رفت، اما در معنویت، اخلاق و انسانیت گرفتار عقب‌ماندگی شد.
مسلمانان نه تاریخی مانند غربیان دارند و نه سنت اسلامی مانند مسیحیت، آمیخته با خرافات است. بنابر این انتظار رنسانی غربی در جهان اسلام، انتظاری است که هرگز به وقوع نخواهد پیوست. آری! یک رنسانس بزرگ و تحول آفرین در جهان اسلام، به ویژه ایران رخ خواهد داد و آن شناخت عمیق و جامعی از جهان غرب است که خودباوری و عزت نفس ایرانیان را چنان افزایش خواهد داد که هرگز غرب و مظاهر مادی و علمی‌اش آنان را فریب ندهد و با اتکا به ایمان و تلاش خود، تمدن نوین اسلامی ـ ایرانی را پدید آورده و برترین قدرت سیاسی، علمی و اقتصادی جهان با محوریت دین و اخلاق شوند!
2. کثرت شفایافتگان از بیماری‌های بسیار سخت، مادرزادی و غیره، درون و بیرون حرم‌های مطهر امامان و برخی از امامزادگان، در طول تاریخ، آن‌چنان است که انکارش، امری نامعقول و غیرعلمی است. گزارش بسیاری از این کرامات در کتاب‌های معتبر ذکر شده و مواردی نیز در سالیان اخیر به صورت سمعی و بصری ضبط و بر اساس اسناد معتبر و متقن نگهداری شده است.
3. امامان، امامزادگان و عالمان دینی، همواره مردم را به مراجعه به درمان و درمان‌گر توصیه کرده‌اند و در کنار عمل به سفارش به امور پزشکی و رعایت بهداشت، به دعا و فریادخواهی از درگاه الهی و توسل به بزرگان دین نیز ازشاد نموده‌اند. کسی که آشنانیی مختصری با معارف و آموزه‌های دینی داشته باشد، از نظام فکری جامع‌نگر اسلام بی‌خبر نخواهد بود.
4. رفتن به حرم‌های مطهر اولیای الهی، نخست برای دعا، عبادت، توسل، کسب معرفت و نورانیت معنوی است؛ آری! در کنار اینها درخواست‌های دنیایی نیز مطرح می‌شود و از افرادی هم دستگیری واقع می‌شود. اگر در طول تاریخ مؤمنان از حرم‌های ائمه بهره‌مند نمی‌شدند، این همه شور و شیدایی در زیارت و توسل وجود نمی‌داشت! چرا در مناسبت اربعین حسینی بیش از بیست میلیون نفر با زحمت و پای پیاده و یا سواره، خسته، تشنه و گرسنه به سوی کربلا می‌روند؟! چرا هرساله چند میلیون زائر فقط برای مقطع تحویل سال به حرم امام هشتم و دیگر امامان و امامزادگان مشرف می‌شوند؟! و... اگر این افراد نفعی (چه مادی، چه معنوی) نمی‌بردند، آیا عاقلانه بود که ده‌ها و صدها بار آن کارها را تکرار کنند؟!
5. هیچ‌کس از خود امامان و نیز عالمان دین ادعا نکرده و اصلاً چنین چیزی معقول نیست که هرکس به حرمی از حرم‌های بزرگان دین وارد شد و هرحاجتی که داشت، حتما برآورده می‌شود! اگر چنین چیزی ادعا شود، لازمه آن این است که حاجت‌های بسیاری که حتی با هم متضاد و گاهی متناقض است، برآورده شود و این ممکن نیست.
6. مکان‌های مقدسی مثل مساجد و حرم‌های متبرک، خصوصا هنگام نماز جماعت و جمعه یا ایام تحویل سال یا زمان مراسم مذهبی از جمعیت‌های متراکم و زیاد لبریز است؛ گاهی ده‌ها و صدها هزار و حتی میلیون‌ها نفر در محیط‌های محدود متراکمی گرد هم می‌آیند که احتمال سرایت بیماری‌های واگیر بالا می‌رود و چنین کارهایی در این روزها خلاف عقل، علم و دین است؛ از این رو هم عالمان دینی و هم پزشکان و هم مردم عاقل دنیا از این تجمعات پرهیز می‌کنند. در چنین شرایطی احتمال سرایت بیماری بالا است، و عقل پذیرش چنین خطری را مردود و احمقانه می‌شمارد؛ هیچ کسی شرعاً و اخلاقاً حق ندارد زمینه بیماری خود را ایجاد کند و چنین کاری شرعاً حرام و اخلاقاً ناروا است و حرام‌تر آنکه زمینه بیماری دیگری را ایجاد کند.
ساحت ادیان آسمانی از تأیید کارهای جاهلانۀ پیراسته است. بستن درب مسجد و حرم برای پرهیز از تجمع افراد و سرایت بیماری است، نه به دلیل بی‌فایده بودن دعا و توسل در آن! در شرایط کنونی همه کلاس‌های درس در مدرسه‌ها و دانشگاه‌ها و نیز سایرمحل‌های تجمع دیگر تعطیل و ممنوع شده است؛ آیا هیچ عاقلی می‌گوید که کرونا اثبات کرد آموزش، کار، ادارات، کارخانه‌ها، ورزشگاه‌ها و... هیچ فایده‌ای ندارد؟! آیا می‌توان گفت کرونا نشان داد سفر، دید و بازدید و ملاقات بستگان، دوستان و همکاران، هیچ کمکی به سلامتی، نشاط و افزایش روحیۀ مردم نمی‌کند؟!
منبع: اندیشه قم
