انجام ورزش تکواندو در کسی که سر استخوان ران او سیاه شده
پرسش :
من از یک سال قبل به بیماری AVN دچار شده ام. آیا انجام ورزش تکواندو در کسی که سر استخوان رانش سیاه شده ممنوع است یا نه؟
پاسخ :
پاسخ از آقای دکتر مهرداد منصوری، متخصص ارتوپدی:
مشکل عمده ای که بیماری AVN یا سیاه شدن یا نکروز سر استخوان ران برای فرد ایجاد میکند تغییر شکلی است که در این استخوان بوجود میاید. بر اثر نرسیدن خون به استخوان و مرگ سلول های تشکیل دهنده آن قوام و سختی استخوان کم شده و شکل آن تحت تاثیر نیروهای وارده بر مفصل ران تغییر پیدا میکند. این تغییر شکل بتدریج موجب ساییدگی مفصل ران میشود.
ساییدگی به این علت ایجاد میشود که سر استخوان ران با هر حرکت مفصل ران، در داخل حفره استابولوم گردش میکند. در حالت طبیعی شکل سطح بیرونی سر استخوان ران و سطح داخلی حفره استابولوم با یکدیگر هماهنگ هستند و این دو به راحتی و با کمترین اصطکاک در کنار هم حرکت میکنند. با تغییر شکل سر استخوان ران این حرکت دیگر هماهنگ و یکنواخت نخواهد بود.
حرکت سطح ناهموار و تغییر شکل داده سر استخوان ران در درون حفره استابولوم موجب خراشیده شدن غضروف مفصلی میشود. بعد از مدتی غضروف ریش ریش و خراب و نازک میشود. بتدریج آسیب غضروف پیشرفت کرده و موجب بروز آرتروز و ساییدگی مفصل ران میگردد.
با این توضیحات مشخص است که بعد از اینکه بیماری بوجود آمد و مستقر شد بیمار باید از فشار زیاد به مفصل ران خود اجتناب کند. البته حرکت دادن مفصل ران در حین فعالیت های روزمره غیر قابل اجتناب است ولی در بسیاری از این حرکات دامنه حرکتی مفصل کم است و یا نیروی زیادی به مفصل وارد نمیشود. انجام حرکات مفصل ران با دامنه زیاد مانند نشست و برخاست بر روی زمین موجب افزایش ساییدگی میشود. از طرف دیگر اعمال نیروی زیاد به مفصل مانند افزایش وزن بیمار، هم میتواند ساییدگی را بیشتر کند.
در این میان مشخص است که انجام دادن ورزش های رزمی مانند تکواندو به هیچ وجه برای بیمار مبتلا به نکروز سر فمور به صلاح نیست. در حرکاتی که در این ورزش انجام میشود مفصل ران در کل دامنه حرکتی خود حرکت کرده و ضربات شدید و ناگهانی به این مفصل وارد میشود. این ضریات و نیروها موجب شدت یافتن ساییدگی مفصل شده و روند تخریب مفصل را سریع تر میکنند.
منبع: ایران ارتوپد
پاسخ از آقای دکتر مهرداد منصوری، متخصص ارتوپدی:
مشکل عمده ای که بیماری AVN یا سیاه شدن یا نکروز سر استخوان ران برای فرد ایجاد میکند تغییر شکلی است که در این استخوان بوجود میاید. بر اثر نرسیدن خون به استخوان و مرگ سلول های تشکیل دهنده آن قوام و سختی استخوان کم شده و شکل آن تحت تاثیر نیروهای وارده بر مفصل ران تغییر پیدا میکند. این تغییر شکل بتدریج موجب ساییدگی مفصل ران میشود.
ساییدگی به این علت ایجاد میشود که سر استخوان ران با هر حرکت مفصل ران، در داخل حفره استابولوم گردش میکند. در حالت طبیعی شکل سطح بیرونی سر استخوان ران و سطح داخلی حفره استابولوم با یکدیگر هماهنگ هستند و این دو به راحتی و با کمترین اصطکاک در کنار هم حرکت میکنند. با تغییر شکل سر استخوان ران این حرکت دیگر هماهنگ و یکنواخت نخواهد بود.
حرکت سطح ناهموار و تغییر شکل داده سر استخوان ران در درون حفره استابولوم موجب خراشیده شدن غضروف مفصلی میشود. بعد از مدتی غضروف ریش ریش و خراب و نازک میشود. بتدریج آسیب غضروف پیشرفت کرده و موجب بروز آرتروز و ساییدگی مفصل ران میگردد.
با این توضیحات مشخص است که بعد از اینکه بیماری بوجود آمد و مستقر شد بیمار باید از فشار زیاد به مفصل ران خود اجتناب کند. البته حرکت دادن مفصل ران در حین فعالیت های روزمره غیر قابل اجتناب است ولی در بسیاری از این حرکات دامنه حرکتی مفصل کم است و یا نیروی زیادی به مفصل وارد نمیشود. انجام حرکات مفصل ران با دامنه زیاد مانند نشست و برخاست بر روی زمین موجب افزایش ساییدگی میشود. از طرف دیگر اعمال نیروی زیاد به مفصل مانند افزایش وزن بیمار، هم میتواند ساییدگی را بیشتر کند.
در این میان مشخص است که انجام دادن ورزش های رزمی مانند تکواندو به هیچ وجه برای بیمار مبتلا به نکروز سر فمور به صلاح نیست. در حرکاتی که در این ورزش انجام میشود مفصل ران در کل دامنه حرکتی خود حرکت کرده و ضربات شدید و ناگهانی به این مفصل وارد میشود. این ضریات و نیروها موجب شدت یافتن ساییدگی مفصل شده و روند تخریب مفصل را سریع تر میکنند.
منبع: ایران ارتوپد
