دررفتگی لگن در بچگی
پرسش :
دختری ۲۰ ساله ام. در بچگی به علت دررفتگی لگن تحت درمان قرار گرفته ام و تاکنون مشکلی برایم پیش نیامده است. آیا من کاملا طبیعی هستم و هرکاری میتوانم انجام دهم؟
پاسخ :
پاسخ از آقای دکتر مهرداد منصوری، متخصص ارتوپدی:
درمان دررفتگی مفصل ران باید هر چه زودتر بعد از تولد نوزاد انجام شود. هرچه درمان زودتر انجام شود انجام آن راحت تر بوده و نتایج درمانی بهتر خواهد بود. با این حال درمان در هر سنی که انجام شود بیمار باید تا سالها تحت نظر متخصص ارتوپدی باقی بماند. علت چیست؟
دررفتگی مادرزادی مفصل ران به علت نقصی در تکامل مفصل ران در زمان جنینی ایجاد میشود. مهمترین اختلال تکاملی تغییراتی در شکل حفره استابولوم است. حفره استابولوم این بیماران کم عمق تر از حالت طبیعی است و با شیب بیشتری در استخوان بی نام قرار گرفته است. به همین علت نمیتواند سر استخوان ران را در خود جای داده و یا نمیتواند آن را در داخل خود حفظ کند. نتیجه در رفتن سر استخوان ران و جابجایی آن به خارج از حفره استابولوم است.
با درمان این بیماران سر استخوان ران در داخل حفره استابولوم قرار میگیرد. ماندن سر استخوان درد درون حفره استابوولم موجب میشود بتدریج و با رشد بچه حفره استابولوم هم عمق و هم شیب کافی را پیدا کند و کم کم شکل طبیعی پیدا کند. با این وجود در تعدادی از بیماران درمان شده شکل حفره استابولوم ممکن است کاملا طبیعی نشود. ممکن است این حفره کمی کم عمق تر و یا با شیب بیشتری باقی بماند.
رشد و نمو حفره استابولوم تا پایان دوره بلوغ ادامه میابد. در هر زمانی از رشد بچه تا پایان دوره بلوغ ممکن است رشد حفره استابولم مجددا از مسیر طبیعی دور شود. هر چه این انحراف از مسیر طبیعی کمتر باشد تغییر شکل حفره استابولوم هم کمتر خواهد بود.
پس تمام بیمارانی که در کودکی به علت دررفتگی مادرزادی سر استخوان ران تحت درمان قرار گرفته اند باید حداقل تا پایان دوره بلوغ تحت نظر پزشک باشند. در این زمان اگر پزشک در رادیوگرافی های به عمل آمده از لگن بیمار متقاعد شد که شکل حفره استابولوم طبیعی شده است معمولا دیگر نیازی به بررسی بیشتر نیست. اگر حفره استابولوم کم عمق یاشد یا کاملا روی سر استخوان را نگرفته باشد بیمار باید سالانه به توسط متخصص ارتوپد بررسی شود. این بیماران ممکن است در دهه های سوم و چهارم عمر دچار ساییدگی و آرتروز مفصل شوند.
در صورتی که پرشک معالج در بررسی های رادیوگرافی که به عمل میاورد تغییراتی را در مفصل مشاهده کند که نشانه شروع آرتروز باشد بیمار را درمان میکند. درمان بیمار در این مرحله معمولا با استفاده از استئوتومی لگن انجام میشود. با استئوتومی لگن پزشک ارتوپد سعی میکند زوایای حفره استابولوم را اصلاح کند تا آرتروز ایجاد نشده یا پیشرفت نکند.
منبع: ایران ارتوپد
پاسخ از آقای دکتر مهرداد منصوری، متخصص ارتوپدی:
درمان دررفتگی مفصل ران باید هر چه زودتر بعد از تولد نوزاد انجام شود. هرچه درمان زودتر انجام شود انجام آن راحت تر بوده و نتایج درمانی بهتر خواهد بود. با این حال درمان در هر سنی که انجام شود بیمار باید تا سالها تحت نظر متخصص ارتوپدی باقی بماند. علت چیست؟
دررفتگی مادرزادی مفصل ران به علت نقصی در تکامل مفصل ران در زمان جنینی ایجاد میشود. مهمترین اختلال تکاملی تغییراتی در شکل حفره استابولوم است. حفره استابولوم این بیماران کم عمق تر از حالت طبیعی است و با شیب بیشتری در استخوان بی نام قرار گرفته است. به همین علت نمیتواند سر استخوان ران را در خود جای داده و یا نمیتواند آن را در داخل خود حفظ کند. نتیجه در رفتن سر استخوان ران و جابجایی آن به خارج از حفره استابولوم است.
با درمان این بیماران سر استخوان ران در داخل حفره استابولوم قرار میگیرد. ماندن سر استخوان درد درون حفره استابوولم موجب میشود بتدریج و با رشد بچه حفره استابولوم هم عمق و هم شیب کافی را پیدا کند و کم کم شکل طبیعی پیدا کند. با این وجود در تعدادی از بیماران درمان شده شکل حفره استابولوم ممکن است کاملا طبیعی نشود. ممکن است این حفره کمی کم عمق تر و یا با شیب بیشتری باقی بماند.
رشد و نمو حفره استابولوم تا پایان دوره بلوغ ادامه میابد. در هر زمانی از رشد بچه تا پایان دوره بلوغ ممکن است رشد حفره استابولم مجددا از مسیر طبیعی دور شود. هر چه این انحراف از مسیر طبیعی کمتر باشد تغییر شکل حفره استابولوم هم کمتر خواهد بود.
پس تمام بیمارانی که در کودکی به علت دررفتگی مادرزادی سر استخوان ران تحت درمان قرار گرفته اند باید حداقل تا پایان دوره بلوغ تحت نظر پزشک باشند. در این زمان اگر پزشک در رادیوگرافی های به عمل آمده از لگن بیمار متقاعد شد که شکل حفره استابولوم طبیعی شده است معمولا دیگر نیازی به بررسی بیشتر نیست. اگر حفره استابولوم کم عمق یاشد یا کاملا روی سر استخوان را نگرفته باشد بیمار باید سالانه به توسط متخصص ارتوپد بررسی شود. این بیماران ممکن است در دهه های سوم و چهارم عمر دچار ساییدگی و آرتروز مفصل شوند.
در صورتی که پرشک معالج در بررسی های رادیوگرافی که به عمل میاورد تغییراتی را در مفصل مشاهده کند که نشانه شروع آرتروز باشد بیمار را درمان میکند. درمان بیمار در این مرحله معمولا با استفاده از استئوتومی لگن انجام میشود. با استئوتومی لگن پزشک ارتوپد سعی میکند زوایای حفره استابولوم را اصلاح کند تا آرتروز ایجاد نشده یا پیشرفت نکند.
منبع: ایران ارتوپد
