فلسفه آیین «تدهین» در مسیحیت

پرسش :

آیین «تدهین» به چه منظوری در مسیحیت انجام می شود؟

پاسخ :
این آیین مراسمی است که طی آن شخص آمادگی پیدا می کند که به نحوی شایسته بمیرد. آیین تدهین نشانگر محبت خداست و نشان می دهد که مسیح برای شفای بیماران یا آماده کردن آنان برای جان دادن خواهد آمد. به این عمل «مسح مرضی» هم گفته می شود. این عمل هنگام بروز بیماری ها و بخصوص هنگامی که مرگ نزدیک است، یعنی زمانی که شیطان با تمام نیرو ایمان را مورد تهدید قرار می دهد، لازم است. و نتایج آن عبارت است از آرامش خاطر و الهام گرفتن ایمان از رحمت الهی.(1) زمان قابلیت انجام دادن این عمل، سن معرفت است و زمان وجوب آن هنگامی است که احساس شود مرگ، انسان را تهدید می کند.(2)

این آیین که بعضا مبتنی بر اعتقاد به نیروی مداوایی که در مریض ایجاد می کند به نام «آخرین مراسم» خوانده می شود. خاصیت دیگر این آیین مقدس آن است که اگر مریض از دنیا برود وی را برای ورود به عالم برزخ آماده می سازد.(3)

اعتقاد به برزخ مورد قبول کلیسای پروتستان نیست. در عهد جدید هم از تدهین بیماران به دست رسولان مسیح(علیه السلام) سخن به میان آمده است: «پس آن ها به راه افتادند و در همه جا اعلام می کردند که مردم باید توبه کنند. آنها دیوهای زیادی را بیرون کردند و بیماران بسیاری را با روغن تدهین کرده شفا دادند.»(4) همچنین یعقوب رهبر کلیسای اورشلیم هم به برادران دینی خود توصیه می کند که: «اگر کسی از شما بیمار است باید از مشایخ کلیسا بخواهد تا برای او دعا کنند و به نام خداوند بدن او را با روغن تدهین نمایند».(5)

ماده ی تدهین روغنی است که برای مالیدن به چشم ها، گوش ها، دهان، دست ها و پاهای مریض به کار می رود.

پی نوشت:
(1). اینار مولند، جهان مسیحیت، ص 119.
(2). پطرس فرماج، ایضاح التعلیم المسیحی، ص 344.
(3). رابرت ویر، جهان مذهبی، ص 795.
(4). مرقس 12:6.
(5). یعقوب 14:5.

منبع: مسیحیت شناسی مقایسه ای، محمد رضا زیبائی نژاد، انتشارات صدا و سیما جمهوری اسلامی ایران، تهران، 1384، ص 323؛ اینار مولند، جهان مسیحیت، ص 119.