مباحثه دورس در اعتکاف
پرسش :
آیا جایز است در اعتکاف، دروس خود را مباحثه کرد؟
پاسخ :
آیات عظام امام، بهجت، خامنه ای، صافی و فاضل: درس خواندن، حل مسائل و مباحثه - به ویژه در امور دینی - بسیار کار پسندیده ای است؛ ولی اگر مباحثه و مجادله به منظور غلبه بر دیگری و اظهار فضل باشد، حرام است و بنابر احتیاط واجب اعتکاف را نیز باطل می‌کند. معیار تشخیص آن، قصد و نیت شخص است.(۱)
آیت الله تبریزی: مباحثه به ویژه در امور دینی بسیار کار پسندیده‌ای است؛ ولی اگر مباحثه و مجادله به منظور غلبه بر دیگری و اظهار فضل باشد، حرام است؛ ولی اعتکاف را باطل نمی‌کند. معیار تشخیص آن، قصد و نیت شخص است.(۲)
آیات عظام سیستانی، مکارم، نوری و وحید: مباحثه به ویژه در امور دینی بسیار کار پسندیده‌ای است؛ ولی اگر مباحثه و مجادله به منظور غلبه بر دیگری و اظهار فضل باشد، حرام است و اعتکاف را نیز باطل می‌کند. معیار تشخیص آن، قصد و نیت شخص است.(۳)
پی‌نوشت‌ها:
۱. امام و فاضل، تعلیقات علی العروة، ج ۲، احکام الاعتکاف م ۳ ؛ صافی، هدایةالعباد، ج ۱، م ۱۴۲۱ و ۱۴۲۳ و بهجت، وسیلة النجاة، ج ۱، م ۱۲۰۸ و ۱۲۱۰.
۲. منهاج الصالحین، الاعتکاف، م ۱۰۸۰.
۳. نوری و مکارم، تعلیقات علی العروة، ج ۲، احکام الاعتکاف م ۳ و سیستانی و وحید، منهاج الصالحین الاعتکاف، م ۱۰۸۰.
آیات عظام امام، بهجت، خامنه ای، صافی و فاضل: درس خواندن، حل مسائل و مباحثه - به ویژه در امور دینی - بسیار کار پسندیده ای است؛ ولی اگر مباحثه و مجادله به منظور غلبه بر دیگری و اظهار فضل باشد، حرام است و بنابر احتیاط واجب اعتکاف را نیز باطل می‌کند. معیار تشخیص آن، قصد و نیت شخص است.(۱)
آیت الله تبریزی: مباحثه به ویژه در امور دینی بسیار کار پسندیده‌ای است؛ ولی اگر مباحثه و مجادله به منظور غلبه بر دیگری و اظهار فضل باشد، حرام است؛ ولی اعتکاف را باطل نمی‌کند. معیار تشخیص آن، قصد و نیت شخص است.(۲)
آیات عظام سیستانی، مکارم، نوری و وحید: مباحثه به ویژه در امور دینی بسیار کار پسندیده‌ای است؛ ولی اگر مباحثه و مجادله به منظور غلبه بر دیگری و اظهار فضل باشد، حرام است و اعتکاف را نیز باطل می‌کند. معیار تشخیص آن، قصد و نیت شخص است.(۳)
پی‌نوشت‌ها:
۱. امام و فاضل، تعلیقات علی العروة، ج ۲، احکام الاعتکاف م ۳ ؛ صافی، هدایةالعباد، ج ۱، م ۱۴۲۱ و ۱۴۲۳ و بهجت، وسیلة النجاة، ج ۱، م ۱۲۰۸ و ۱۲۱۰.
۲. منهاج الصالحین، الاعتکاف، م ۱۰۸۰.
۳. نوری و مکارم، تعلیقات علی العروة، ج ۲، احکام الاعتکاف م ۳ و سیستانی و وحید، منهاج الصالحین الاعتکاف، م ۱۰۸۰.
