اهمیت رأی دادن در انتخابات
پرسش :
چرا مقام معظم رهبری تأکید دارد که حتما رأی بدهید و آن را وظیفه شرعی می داند و آیا می شود رأی داد ولی رأی سفید؟
پاسخ :
در کشورهاى داراى نظام و سیستم جمهورى و مردمى و به تعبیرى صاحب دموکراسى (بویژه از نوع اسلامى) اصلى به نام مشارکت عمومى و رجوع به آراء مردم وجود دارد تا تمام افراد جامعه بتوانند بر اساس قواعد و قوانین حاکم و جارى درآن کشورحداقل نسبت به برخى موضوعات سیاسى از قبیل گزینش نمایندگان مجلس ، انتخابات ریاست جمهورى و... راى و نظر خود را ابراز و شخص مورد نظر خود را انتخاب نمایند تا عملا در مسایل سیاسى جامعه مشارکت نموده باشند.
کشور ما که پس از انقلاب، داعیه دار نظامى دینى و اسلامى بوده و همواره تلاش نموده است تا دراین راستا حرکت نماید ازاین قاعده جدا نبوده و به تحقیق، در آن نوعى خاص و فراگیر از دموکراسى بنام مردم سالارى دینى شکل گرفته است به گونه اى که مى توان گفت پایه و اساس آن را مردم تشکیل مى دهند تا بدان اندازه که به جرات باید گفت اگر این حضور جدى و مشارکت حداکثرى مردم ، قبل ازانقلاب نبود تحقیقا انقلاب به پیروزى نمى رسید.
ما افتخار این مهم را داریم که توانسته ایم با اتکا به آراء و حمایت هاى عمومى جامعه اسلامى پس از انقلاب از همان سال هاى آغازین یعنى در 12 فروردین ماه سال 1358 با برگزارى رفراندوم تعیین نوع و شکل حکومت ایران با راى بیش از 98 درصد مردم‌تا کنون حدود 30 انتخابات مستقل برگزار نماییم و عملا به این اصل اساسى پایبندى خود را نشان بدهیم این در حالى است که در بسیارى از کشورهاى مدعى این مهم ، چنین عملکردى وجود ندارد.
3 - گذشته از هر چیز، در بیانات امام راحل به مناسبت هاى گوناگون، بر حضور و راى مردم تاکید و تصریح فراوان شده که بعنوان نمونه مى توان به این سخن که : « میزان راى ملت است » اشاره نمود که گویاى حقایقى است که حتى در دنیاى امروز نیز به آن پایبندى وجود ندارد.
این سخن در بردارنده نکات ذیل مى باشد:
الف: احترام تام به افکار و آراء عمومى
ب: رعایت چارچوب ها و قواعد حاکم بردموکراسى
ج: عاملى مهم در تداوم و حراست از انقلاب
د: نشانگر پویایى اندیشه سیاسى دینى در پهنه دنیاى سیاست
حال با توجه به آنچه گذشت، مى توان گفت که بناى اصلى این گونه موضوعات، ریشه در آموزه هاى دینى داشته که در قانون اساسى و اندیشه هاى امام راحل و نیز مقام معظم رهبرى تجلى و نمود یافته است.
قانون اساسى کشور ما در اصول متعددى بر اهمیت و نقش آراء مردم و مشارکت آنان در عرصه هاى گوناگون تاکید نموده است که ذیلا به دو اصل از این قانون اشاره مى شود.
دربند 8 اصل 3 از این قانون چنین آمده است: «(دولت جمهورى اسلامى ایران موظف است براى نیل به اهداف مذکور در اصل دوم، همه امکانات خود را براى) مشارکت عامه مردم در تعیین سرنوشت سیاسى ، اقتصادى، اجتماعى و فرهنگى خویش » به کار برد.»
در اصل 6 مى خوانیم: «در جمهورى اسلامى ایران امور کشور باید به اتکاء آراء عمومى اداره شود، از راه انتخابات: انتخاب رییس جمهور، نمایندگان مجلس شوراى اسلامى، اعضاى شوراها و نظایر اینها، یا از راه همه‌پرسى در مواردى که در اصول دیگر این قانون معین مى‌گردد.»
بنابراین ، از نظر گاه قانون اساسى مراجعه و احترام به راى مردم، امرى قطعى و مسلم مى نماید بگونه اى که کسى نمى تواند نسبت به آن، اظهار نظر خلافى داشته باشد.
از طرفى، ما در بیانات امام و همچنین مقام معظم رهبرى شاهد سفارشات مکرر مبنى بر حضور و مشارکت حداکثرى مردم در تصمیمات اساسى کشور بوده و هستیم که این خود اهمیت موضوع را چند برابر مى نماید. از دیدگاه این دو رهبر فرزانه نه تنها انتخابات، وظیفه‌اى ملى است بلکه از آن بالاتر به عنوان یک تکلیف الهى تلقى و احاد جامعه نسبت به آن باید در برابر خداوند پاسخگو نیز باشند.
وظیفه‌اى ملى است به خاطر این که اگر این حضور و مشارکت در سرنوشت نباشد دشمنان بدنبال طرح نقشه هاى شوم براى دست اندازى به تمام منابع مادى و معنوى این مرز و بوم برآمده و این ملت را با نابودى مواجه خواهند نمود همانگونه که قبل از انقلاب این گونه بوده است تا بدانجا که به تعبیر رهبرکبیر انقلاب تمام حیثیت و هستى این کشور را به باد داده و به منافع این مردم هیچ توجهى نداشتند.
بنا براین، حضور و نقش آفرینى آحاد مردم در عرصه هاى مختلف جامعه اسلامى از ضروریات غیر قابل انکار مى باشد چرا که همین حضور ، علاوه بر حراست و حفاظت از اسلام وانقلاب ، نوید بخش رشد و توسعه روز افزون نیز خواهد بود.
و تکلیفى الهى است زیرا اگر بخواهیم اسلام و آموزه هاى ناب آن در کشور و میان آحاد جامعه بدرستى پیاده گردد باید همگان در تعیین سرنوشت خود دخیل و سهیم باشند چرا که خداوند در قرآن فرموده : « إِنَّ اللَّهَ لا یُغَیِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ » (سوره رعد، آیه 11) یعنى اگر هر جامعه‌اى بخواهد مرتبا رو به جلو حرکت کند مى بایست خودش در تعیین آینده خود بطور جدى و مستقیم وارد شود تا بدرستى بتواند آن را رقم زند و خود شاهد ثمرات شیرین آن باشد.
و از طرفى کسى هم نمى تواند نسبت به سرنوشت خود بى تفاوت بوده به این که راى ندهد و یا این که راى سفید در صندوق بیاندازد چون وى به عنوان عضوى از پیکره جامعه علاوه بر بهره مند بودن از امتیازات ، در برابر آن تکالیفى نیز دارد که یکى از آنها همین راى دادن مى باشد و اگر چنین نکند افرادى در این عرصه اعمال نظر خواهند کرد که مى خواهند جامعه به تباهى کشیده شود.
براى مطالعه بیشتر ر.ک:
1 - قانون اساسى
2 - وصیت نامه امام راحل (رحمه الله)
3 - صحیفه امام (رحمه الله)
4 - بیانات مقام معظم رهبرى (دام ظله)
منبع: پرسمان
در کشورهاى داراى نظام و سیستم جمهورى و مردمى و به تعبیرى صاحب دموکراسى (بویژه از نوع اسلامى) اصلى به نام مشارکت عمومى و رجوع به آراء مردم وجود دارد تا تمام افراد جامعه بتوانند بر اساس قواعد و قوانین حاکم و جارى درآن کشورحداقل نسبت به برخى موضوعات سیاسى از قبیل گزینش نمایندگان مجلس ، انتخابات ریاست جمهورى و... راى و نظر خود را ابراز و شخص مورد نظر خود را انتخاب نمایند تا عملا در مسایل سیاسى جامعه مشارکت نموده باشند.
کشور ما که پس از انقلاب، داعیه دار نظامى دینى و اسلامى بوده و همواره تلاش نموده است تا دراین راستا حرکت نماید ازاین قاعده جدا نبوده و به تحقیق، در آن نوعى خاص و فراگیر از دموکراسى بنام مردم سالارى دینى شکل گرفته است به گونه اى که مى توان گفت پایه و اساس آن را مردم تشکیل مى دهند تا بدان اندازه که به جرات باید گفت اگر این حضور جدى و مشارکت حداکثرى مردم ، قبل ازانقلاب نبود تحقیقا انقلاب به پیروزى نمى رسید.
ما افتخار این مهم را داریم که توانسته ایم با اتکا به آراء و حمایت هاى عمومى جامعه اسلامى پس از انقلاب از همان سال هاى آغازین یعنى در 12 فروردین ماه سال 1358 با برگزارى رفراندوم تعیین نوع و شکل حکومت ایران با راى بیش از 98 درصد مردم‌تا کنون حدود 30 انتخابات مستقل برگزار نماییم و عملا به این اصل اساسى پایبندى خود را نشان بدهیم این در حالى است که در بسیارى از کشورهاى مدعى این مهم ، چنین عملکردى وجود ندارد.
3 - گذشته از هر چیز، در بیانات امام راحل به مناسبت هاى گوناگون، بر حضور و راى مردم تاکید و تصریح فراوان شده که بعنوان نمونه مى توان به این سخن که : « میزان راى ملت است » اشاره نمود که گویاى حقایقى است که حتى در دنیاى امروز نیز به آن پایبندى وجود ندارد.
این سخن در بردارنده نکات ذیل مى باشد:
الف: احترام تام به افکار و آراء عمومى
ب: رعایت چارچوب ها و قواعد حاکم بردموکراسى
ج: عاملى مهم در تداوم و حراست از انقلاب
د: نشانگر پویایى اندیشه سیاسى دینى در پهنه دنیاى سیاست
حال با توجه به آنچه گذشت، مى توان گفت که بناى اصلى این گونه موضوعات، ریشه در آموزه هاى دینى داشته که در قانون اساسى و اندیشه هاى امام راحل و نیز مقام معظم رهبرى تجلى و نمود یافته است.
قانون اساسى کشور ما در اصول متعددى بر اهمیت و نقش آراء مردم و مشارکت آنان در عرصه هاى گوناگون تاکید نموده است که ذیلا به دو اصل از این قانون اشاره مى شود.
دربند 8 اصل 3 از این قانون چنین آمده است: «(دولت جمهورى اسلامى ایران موظف است براى نیل به اهداف مذکور در اصل دوم، همه امکانات خود را براى) مشارکت عامه مردم در تعیین سرنوشت سیاسى ، اقتصادى، اجتماعى و فرهنگى خویش » به کار برد.»
در اصل 6 مى خوانیم: «در جمهورى اسلامى ایران امور کشور باید به اتکاء آراء عمومى اداره شود، از راه انتخابات: انتخاب رییس جمهور، نمایندگان مجلس شوراى اسلامى، اعضاى شوراها و نظایر اینها، یا از راه همه‌پرسى در مواردى که در اصول دیگر این قانون معین مى‌گردد.»
بنابراین ، از نظر گاه قانون اساسى مراجعه و احترام به راى مردم، امرى قطعى و مسلم مى نماید بگونه اى که کسى نمى تواند نسبت به آن، اظهار نظر خلافى داشته باشد.
از طرفى، ما در بیانات امام و همچنین مقام معظم رهبرى شاهد سفارشات مکرر مبنى بر حضور و مشارکت حداکثرى مردم در تصمیمات اساسى کشور بوده و هستیم که این خود اهمیت موضوع را چند برابر مى نماید. از دیدگاه این دو رهبر فرزانه نه تنها انتخابات، وظیفه‌اى ملى است بلکه از آن بالاتر به عنوان یک تکلیف الهى تلقى و احاد جامعه نسبت به آن باید در برابر خداوند پاسخگو نیز باشند.
وظیفه‌اى ملى است به خاطر این که اگر این حضور و مشارکت در سرنوشت نباشد دشمنان بدنبال طرح نقشه هاى شوم براى دست اندازى به تمام منابع مادى و معنوى این مرز و بوم برآمده و این ملت را با نابودى مواجه خواهند نمود همانگونه که قبل از انقلاب این گونه بوده است تا بدانجا که به تعبیر رهبرکبیر انقلاب تمام حیثیت و هستى این کشور را به باد داده و به منافع این مردم هیچ توجهى نداشتند.
بنا براین، حضور و نقش آفرینى آحاد مردم در عرصه هاى مختلف جامعه اسلامى از ضروریات غیر قابل انکار مى باشد چرا که همین حضور ، علاوه بر حراست و حفاظت از اسلام وانقلاب ، نوید بخش رشد و توسعه روز افزون نیز خواهد بود.
و تکلیفى الهى است زیرا اگر بخواهیم اسلام و آموزه هاى ناب آن در کشور و میان آحاد جامعه بدرستى پیاده گردد باید همگان در تعیین سرنوشت خود دخیل و سهیم باشند چرا که خداوند در قرآن فرموده : « إِنَّ اللَّهَ لا یُغَیِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ » (سوره رعد، آیه 11) یعنى اگر هر جامعه‌اى بخواهد مرتبا رو به جلو حرکت کند مى بایست خودش در تعیین آینده خود بطور جدى و مستقیم وارد شود تا بدرستى بتواند آن را رقم زند و خود شاهد ثمرات شیرین آن باشد.
و از طرفى کسى هم نمى تواند نسبت به سرنوشت خود بى تفاوت بوده به این که راى ندهد و یا این که راى سفید در صندوق بیاندازد چون وى به عنوان عضوى از پیکره جامعه علاوه بر بهره مند بودن از امتیازات ، در برابر آن تکالیفى نیز دارد که یکى از آنها همین راى دادن مى باشد و اگر چنین نکند افرادى در این عرصه اعمال نظر خواهند کرد که مى خواهند جامعه به تباهى کشیده شود.
براى مطالعه بیشتر ر.ک:
1 - قانون اساسى
2 - وصیت نامه امام راحل (رحمه الله)
3 - صحیفه امام (رحمه الله)
4 - بیانات مقام معظم رهبرى (دام ظله)
منبع: پرسمان
.jpg "اوصاف و ویژگیهای منتظران امام زمان(عج) چگونه است؟")
.jpg "اهداف و آرمان هاى امام خمینی (رحمه الله) از منظر رهبر انقلاب")
